Bron: www.onseiland.nl
door Gerrit van Loon
NIEUWERKERK – Omdat vader en moeder vaak afreizen en vertoeven in Rotterdam is theetuin De Stokroos in de polder tussen Nieuwerkerk en Sirjansland alleen nog op zaterdag en zondag open. Het naseizoen van de bijhorende camping gaat wel gewoon door. “Maar campinggasten kunnen niet meer spontaan mee-eten”, vertelt moeder Jacqueline voordat ze weer richting het ziekenhuis gaat. Bij de ingang van de theetuin ligt het gastenboek. Waar normaliter de bediening en gerechtjes worden beoordeeld, schrijven gasten nu warme woorden voor campingzoon Mathijs.
“Heel bijzonder dat iedereen zo meeleeft. Samen met campinggasten heb ik staan huilen in de tuin. Die vrouw kende ik amper, maar het medeleven is hartverwarmend”, zegt Jacqueline. De familie krijgt heel veel hulp en steun van familie, vrienden en bekenden. Zo’n tweehonderdvijftig kaarten heeft de 13-jarige Mathijs inmiddels ontvangen in het ziekenhuis. Plus tal van cadeaus en bloemen. De steun van zijn school in Middelharnis, voetbalclub SKNWK (waar hij keepte in de Jeugd onder 15 jaar) is groot. “Dan merk je toch dat er grote saamhorigheid in een dorp is.”
Het leven staat sinds 2 augustus op de kop voor de boerenfamilie. Zowel Andre, Jacqueline en broer Jeffry (15) kampten met griep. “Mathijs fietste er wat tussendoor en voelde zich wel oké. Tot hij met zijn vader op het land was en plots moest overgeven. Dat ‘griepje’ ging niet weg en hij bleef maar elke dag overgeven. De huisarts en later de kinderarts in Goes vertrouwden het niet en lieten bloed prikken en ontlasting opsturen. Ze vonden hem er echt ziek uitzien”, vertelt moeder Jacqueline.
“Toen op een foto bleek dat de lever vergroot was en de linkerkamer van zijn hart niet meer goed kneep, is hij met spoed naar het ziekenhuis gegaan. Eerst lag hij op de Intensive Care, nu op Medium Care. De dokters zeggen dat zijn hart heel erg ziek is. Ze vonden het bijzonder dat hij voor 2 augustus nog nooit last had gehad. Het geluk van Mathijs is dat hij een gezonde boerenzoon was. Hij fietste elke dag zo’n drie kilometer naar de bushalte, sportte veel en was veel in de weer op het land en de camping. Ik denk dat zijn lichaam het hart compenseerde.” Mathijs staat op een lijst voor harttransplantatie. De familie hoopt dat een transplantatie zo lang mogelijk kan worden uitgesteld door gebruik van medicijnen. “Hoe lang dit is, zal de tijd ons leren”, zegt vader André. De medicijnen slaan nu goed aan. Als Mathijs naar huis mag komen, moet hij een soort pacemaker in.
Wie De Stokroos kent, kent de honden Sjors en Sjimmie. Dat hun baasjes vaker van huis zijn en er eentje helemaal niet meer is, hebben de beesten door. “Toen ik met Mathijs’ tas terugkwam uit het ziekenhuis haalde Sjors zijn broek eruit”, vertelt Jacqueline met een brok in haar keel. “Chihuahua Jimmie is knuffeliger dan normaal. Hij wil troosten en mag op Dierendag, 4 oktober, mee naar het ziekenhuis. Dan ziet hij zijn jonge baasje gelukkig weer.”