OUWERKERK – Het is nog niet helemaal tot hem doorgedrongen en heeft geen enkel idee wanneer dat wel het geval is. Hoe dan ook, doelman Kenneth Boogerd en zijn ploeg beleefden zaterdag 10 juni de meest bizarre dag uit hun jonge voetballoopbaan.
Het kan de ware voetballiefhebbers van Schouwen-Duiveland en daarbuiten – het nieuws stond onder meer op de landelijke site voetbalprimeur.nl – niet zijn ontgaan. Het O19-team van SKNWK veroverde afgelopen zaterdag de beker van het district Zuid I na een ongelooflijk, bizar, memorabele serie van 48 penalty’s. Boogerd, uiteindelijk de held, stamelt er nog van. ,,Nou ja, 48 strafschoppen ja. En dan nog winnen. Niet normaal.”
Het seizoen voor het O19-team van SKNWK kon eigenlijk al niet meer stuk. De oudste junioren van de Nieuwerkerkse voetbalvereniging werden onder leiding van trainer Jakkoo Brouwer uit Ouwerkerk kampioen in de najaars- en voorjaarscompetitie. Het bereiken van de bekerfinale was dus met recht de kers op de taart.
Voor het behalen van de eindstrijd speelde SKNWK O19 drie poulewedstrijden waarna het elftal in de kwartfinale werd vrijgeloot. De vrije doorgang naar de halve eindstrijd leverde een duel met de leeftijdgenoten van Yerseke. Deze wedstrijd werd via een ‘normale’ penaltyserie van ieder vijf strafschoppen beslist. SKNWK won die reeks met 5-3. ,,Persoonlijk vind ik het niet vervelend als op penalty’s aankomt”, vertelt de negentienjarige keeper uit Ouwerkerk in Nieuwerkerkse dienst. ,,Ik weet van mezelf dat ik ze kan pakken. Dat heb ik dit seizoen al vaker gedaan, ook in de halve finale.”
Vooraf verwachtte Boogerd dat Halsteren, de tegenstander in de bekerfinale, een moeilijke tegenstander zou worden. ,,Zij waren ook kampioen geworden. Tijdens de wedstrijd was er evenwicht. Wij hadden de betere kansen, vond ik. Verder was het spannend, maar er gebeurde niet veel.”
De spanning zat ‘m in de staart van de wedstrijd: de nu al onvergetelijke en legendarisch strafschoppenserie van zaterdag 10 juni op het voetbalveld van Halsteren. ,,Na het laatste fluitsignaal liep iedereen naar de dugout toe. Ik hield mezelf daarvan weg en ging in mijn eigen wereldje. Probeerde mezelf op te peppen. Wij mochten als eerste schieten. Ik liep naar de goal. Doe niets. Zeg niets. Het is wachten op de bal. Voor elke penalty ga ik vol. Ik zal nooit half gaan.” Van de eerste vijf strafschoppen kwam Boogerd, die het afgelopen seizoen drie optredens in het eerste elftal van SKNWK mocht noteren, er bij drie net niet aan. ,,De andere twee zaten te goed.”
Wat er na de eerste tien pingels gebeurde, is nauwelijks met een pen te beschrijven. Voor een doelman is het natuurlijk wel een stuk makkelijker dan voor voetballers. Is een pingel raak, is het de normaalste zaak van de wereld. Mis je, dan wil je zo snel mogelijk naar de kleedkamer. ,,Enkele spelers vonden het wel spannend”, zag Boogerd bij ploeggenoten. ,,Zij hadden het liever in de wedstrijd afgemaakt. Sommigen gaan naar de bal toe en dan zie je aan hun gezicht dat ze ‘m gewoon maken. Een paar hadden nog nooit een penalty genomen en die kwamen nu ook aan de beurt. Voor hen was het heel spannend.”
Boogerd zelf stond er nuchter – en zo praat hij er ook over – in. ,,Ik ging steeds staan en zei tegen mezelf: ‘nu ga ik ‘m afmaken’.” De goalie was niet bezig met het aantal strafschoppen die langzaam maar gestaag de twintig, dertig en veertig passeerde. ,,Ik richtte me steeds op de volgende pingel, maar de ene na de andere vloog er in. Bij zeven à acht penalty’s van de 24 zat ik in de andere hoek. Bij de rest was ik zo dichtbij.” Dan weer het ongeloof: ,,Achtenveertig”. Over ongelooflijk gesproken. Bij beide teams misten twee dezelfde spelers tweemaal.
Toch kreeg het Nieuwerkerkse voetbalsprookje een einde. Nadat SKNWK nummer 47 benutte, was het aan de thuisploeg de beurt om via de 48e de stand gelijk te trekken. Boogerd: ,,Ik zie de speler op me aflopen. Net als bij de anderen dacht ik: ‘dit wordt ‘m’. Hij schoot voor mij precies goed. Ik dook naar links en hoefde de bal alleen maar te blokken. Ik bleef staan, draaide me om en liet alles gewoon gebeuren. Echt niet normaal dit. Iedereen rende op me af. Terug op het voetbalveld van SKNWK riepen de mensen allemaal: 48. Ook op de camping – we waren een weekeinde met familie weg in Vierhouten – wisten ze het al. Niet te geloven. Achtenveertig penalty’s.”
Na twee kampioenschappen veroverde SKNWK O19 als zeer smakelijk toetje de beker van het district Zuid I. (foto SKNWK)