De volle buit uit de eerste vier wedstrijden zorgt voor sterallures bij enkelen, want op tijd komen blijkt voor ‘losers’. Joris en één der coaches hebben daar, als enigen, wel een goed excuus voor, want zij hebben de F2 en F3 gefloten. Met een onbekend aantal en met onverwacht aanwezigen én onverwacht afwezigen én onverwachte bestuurders gaat SKNWK B1 naar Domburg. Onderweg blijkt Tinus er niet bij te zijn en zijn afwezigheid betekent ook het ontbreken van de shirts. Rem snort het nummer van de gastheren op en de coaches informeren bij hen of er in hun reservetenue gespeeld kan worden. No problemo!
In de bestuurskamer van Domburg verdwijnt de gemaakte opstelling in propvorm als een soort compact vliegtuigje richting prullenmand en toveren de coaches een nieuwe basis uit de hoge hoed. Ook dat papiertje is vatbaar voor wijzingen, want beoogde basis- (niet bajes-)klant Tim heeft last van wagenziekte. De elf starters zijn uiteindelijk: Harmen (die weer hechtenis-, uh hechtingvrij is), Klaas (die toch eerder terug is van wintersport), Joris, Kilian (op de plek van de niet afgemelde Laurens Jan), Pascal, Colin, Marcel, Brendan, Yannick, Bryan en Remco. Op de bank beginnen Max (die geen last meer heeft van zijn voet) en Tim (die dus wat zwakjes is). 3e en 4e wisselspeler hadden Benji en Djamil kunnen zijn, maar zij zijn respectievelijk bij paps en liefje.
Hoewel we in een 4-4-2 opstelling zouden gaan spelen, lijkt het meer een op een systeem met maar 1 spits en 4 of 5 spelers, die denken een vrije rol te hebben. Resultaat is dat Domburg vanaf minuut 1 de betere ploeg is en steeds zonder enig probleem een vrije man kan vinden. Komt nog eens bij er achterin drie verdedigers bij 2 spitsen staan, dus is het middenveld volledig in handen van de gastheren. Remco voelt zich niet goed in de spits en laat zich naar het midden zakken, waarop Mars de punt op zoekt. Gevolg van dit alles is, dat de afgesproken organisatie niet meer te herkennen is.
Wonderwel komen ‘we’ toch op voorsprong, na een goede schuiver van Brendan, strak in de hoek. In plaats van dat het nu lekker gaat lopen, komen er allerlei rariteiten om de hoek kijken: onnodig balverlies door mislukte trucjes en kansloze diepteballen op, ja op wie eigenlijk, de cornervlag mischien? Al met al is het niet om aan te gluren en de 1-1 is meer dan terecht, maar de benutte strafschop niet. Het is dat Harmen nog een paar keer goed redt, want anders zou het al 2-1 of 3-1 hebben gestaan.
Eigenlijk onverdiend komt SKNWK op 2-1. Maar de aanval los van het wedstrijdbeeld bekeken is prachtig. Marcel wordt met goede pass vanaf het middenveld weggestuurd. Hij gaat links het strafschopgebied in en deponeert met buitenkantje rechts de bal in de lange hoek over de keeper, die er nog wel even aan zit. Maar niet veel later maakt Domburg 2-2 en 3-2 en zijn Rem (‘omdattet gewoon effe niet loop’) en Kiel (op eigen verzoek na een fout bij één van de tegengoals) gewisseld voor Colin (die er eerder even uit is geweest, om plaats te maken voor Tim) en Max.
‘We’ mogen blij zijn het 3-2 staat met de rust; de ‘credits’ zijn voor Harmen, die een aantal steengoede reddingen doet. Omdat de ‘boys’ zelf helaas het probleem met de vrije mensen niet hebben opgelost, zetten de coaches onder het sinas-drinken de puntjes weer op de ‘i’. De achterste linie bestaat uit Joris (als laatste man) en mandekkers Klaas en Pascal. Op de half Yannick en Max en in het midden Marcel en Brendan. De aanval bestaat uit Colin, Bryan en Tim. Enige wisselspeler is Kilian, omdat Remco zich al heeft gedoucht en omgekleed.
De gehele tweede helft domineert SKNWK, al komt Domburg er een paar keer gevaarlijk uit op de counter. Joor is steeds alert en anders is Harmen er (hoe kan het ook anders). Omdat er 21 man op de Domburgse helft staat, is het breien geblazen. Vanaf de zijkanten komen er wel voorzetten, maar die worden alleen nuttig wanneer Joris een paar keer mee op is gestoomd en kan koppen. Helaas gaan zijn pogingen naast of verricht de VVD-keeper weer eens de zoveelste ‘wereld-safe’. Ook de makkelijk scorende Tim weet het net niet te vinden; zijn harde schoten vliegen naast en één spat er uit één op de lat.
In de laatste tien minuten dreigt, netjes gezegd, ‘de pleuris uit te breken’. Een grove tackle van achteren op Brendan, waar bij in een wedstrijd voor standaardelftallen direct rood zou zijn getrokken, wordt niet waar genomen door de scheids en opstootjes liggen op de loer. Brendan verliest heel eventjes het hoofd, maar herpakt zich en maakt zijn excuses. Ook hij beseft dat de tijd begint te dringen en samen zoeken alle veldspelers van SKNWK naar dat ene gaatje.
Dat wordt ietsje voor tijd gevonden: Bryan wordt in het midden aangespeeld en geeft beheerst opzij, waar de goed vrijgelopen Colin cool de gelijkmaker binnen tikt. The Gol(den Power) is back!
Er wordt nog gezocht naar de winnende treffer, zij het met enige voorzichtigheid, want één punt is beter dan géén. Om die reden mag keeper Harmen van de vlaggenist (één der coaches) bij de twee laatste corners niet mee naar voren. Het blijft 3-3 en na het laatste fluitsignaal zijn er twee ploegen blij met een puntje.
Ook de coaches zijn ergens wel blij met dit puntverlies. Vorige week spraken enkele spelers over ‘een klasse hoger spelen’ en ook aan het spel was en is soms te zien, dat sommigen naast hun ‘kicksen’ lopen. Hopelijk zijn ‘we’ nu weer allemaal met beide benen op de grond en in de volgende wedstrijd moet de NWK’se Boys maar eens laten zien, dat ze 80 minuten goed kunnen voetballen en dat kunnen blijven doen.
De lichtpuntjes: het magnifieke keeperswerk van Harmen, het mooie doelpunt van Marcel, de rentree van de zeer goed spelende Max, het pressievoetbal van het hele team in de tweede helft en de gelijker van Colin, het meest bejubelde doelpunt tot nu toe.
Zo. En nu eerst twee weekjes vrij. Al zal een flink deel van de B’s gaan opdraven bij de senioren. Daar is veel over te doen (geweest); is het goed of is het slecht? Geen idee. Als het balletje maar rolt…
geschreven door: Één der coaches