De zaterdag begint voor de coaches met veel telefoonverkeer: belletjes en sms’en zo links en rechts. Een wagen die afhaakt, een speler die afhaakt, afgelaste pupillenduels… Na deze beltegoed verslindende praktijken staan er gelukkig dertien spelers en vier wagens op het parkeerterrein. Afwezig zijn Justin (waarschijnlijk wat langer), Max (voetblessure), Djamil (last van z’n kuit en lust van z’n vriendin), Benji en Bryan.
De reis: in auto 1 zit één der coaches met drie asspelers. Auto 2 wordt bevolkt door familie Scherpenisse plus aanhang(sel), terwijl pa Maliepaard zijn stalen ros vol stouwt met de shirts, de ballen, veel spelers en die andere van één der coaches. Tot slot trommelt Colin zijn vader op, die met een bak vol de rij sluit.
De kopgroep weet zo gezegd de weg en tot aan Wilhelminadorp is dat ook zo. Daar gaat het echter voor driekwart mis. Het laatste wiel weet de weg wel en maakt zich vrij van de rest, terwijl die ‘gewoon’ stug door tuffen. Ergens ten oosten van Goes zetten de drie auto’s zich stil en op aanwijzen van ‘Daddy Mayleehorse’ wordt Kloetinge binnen gereden. Daar wordt een ouwe fietsende venter aangesproken, die (opzettelijk?) een verkeerde routebeschrijving geeft. Na de wielerronde Kloetinge-polder-Kloetinge per auto te hebben afgelegd is daar ineens het Wesselopark.
Tijdens de rit hebben de beide coaches afzonderlijk van elkaar ontdekt dat zij de spelerspassen vergeten zijn. Gelukkig heeft Mars ze mee genomen, zoals een goed aanvoerder betaamt. Al met al dus een weinig vlekkeloze start, maar vanaf nu kan het alleen maar beter, niet waar.
Versierd met dé enige écte, écte SKNWK-shawl (in de morgen ‘sjopt’ bij Mr. SKNWK) komen de coaches tot een idee voor een opstelling. Kilian en Yannick beginnen voor het eerst na de winterstop niet in de basis, waardoor de rest dat automatisch wel doet:
……Remco – Tim
Martijn – Brendan – Colin
………..Marcel
Pascal – Laurens J – Klaas W
………..Joris
………..Harmen
Direct na het fluitsignaal blijkt dat Kloetinge een betere ploeg is dan onze twee eerdere tegenstanders. Van beide kant is er veel strijd, wat leidt tot mooie duels om de bal. In de beginfase golft het spel wat heen en weer en er zijn kansen voor zowel Kloetinge als Nieuwerkerk. Harmen en zijn verdedigers zijn vanaf het begin scherp en verijdelen zo een aantal (mogelijkheden tot) doelpunten. Aanvallend rolt het balletje hetzelfde als vorige week: goeie combinaties op het middenveld om vervolgens een spits in stelling brengen. Dit bezorgt ons een paar corners en omdat Kloetinge een soortgelijk voetbal speelt, mogen zij ook een hoekschop of wat nemen.
Na een goede aanval op links met Pas, Mars, Bren en Rem wordt de bal in de pot geslingerd en kopt Tim de bal via de paal en de rug van de keeper binnen. Lekker om al vlug op voorsprong te komen, want anders wordt het zomaar een lastig potje. Die gedachte kan bijna meteen de ijskast weer in, omdat Kloetinge met goed voetbal door ons middenveld en door onze verdediging snijdt. Een aanvaller wordt vrij voor onze keeper gezet en zijn schot gaat richting kruising: 1-1.
Nee, toch niet: Harmen strekt zich tot het uiterste en tikt de bal naast. Onze showkeeper zakt als in ‘slow motion’ met een grijns van oor tot oor ter aarde. Met gevoel voor understatement: een cruciale redding!
Na ongeveer een kwartier spelen doet Colin een koprol in de 16 van Kloetinge, vallen twee Kloetinge-verdedigers op de grond en blijft de bal roerloos liggen. De scheids fluit en geeft ons een pingel. Vorige week had Harmen zo weinig te doen, dat een aantal jongens nog strafschoppen op hem ging nemen en daarbij werd een wonderschone penalty genomen door Lauw. De bal ging zo stijf het kruis in, dat’ie er vast zat! Om die reden mocht onze lange blondie vanaf 11 meter de 0-2 binnen schieten. Hoewel hij wat weg glijdt (naar eigen zeggen), zit de bal lekker in de rechterhoek (voor de keeper links) en is de spanning er een beetje af.
Toch loopt het wat stroefjes, dus wisselen de coaches Kiel en Yannick voor Klaas en Tinus. Bij Nieuwerkerk is dan de aanvalshonger wat gestilt, maar ook Kloetinge vindt nu wat minder makkelijk ‘de vrije man’. Wel valt er vaak een gat in het midden, wat vreemd is met minstens vier spelers in de as. Bij een 0-2 ruststand wordt dan ook afgesproken dat Mars zich wat ‘vallen’, zodat hij én dat gat dicht én vrijwel altijd aanspeelbaar is.
De woorden zijn nog niet gezegd of Mars begint direct met het versturen van passjes. Yannick wordt de diepte in gestuurd, Colin gaat een 1-2 aan en Remco krijgt allerlei steekballen om z’n oren. Vrij kort na rust speelt Mars in op Brendan, die met een even sublieme bal Tim in een vrije scoringspositie zet. Na twee treffers vorig week maakt Timmy Gonzales er vandaag ook weer twee. ‘Ons’ goede aanvalspel houdt nog een tijdje aan, maar omdat ‘we’ te graag naar voren willen, is Kloetinge gevaarlijk op de counter. Harmen heeft bij 0-3 weer een briljante redding en nog geen minuut later schiet Remco vanaf rechts met links de 0-4 binnen.
De zege lijkt nu echt veilig dus wisselen de coaches nog wat. Tinus mag het eens proberen voorin ter vervanging van Rem en de ene dubbelnaam lost de andere af. Nu het niet meer fout kan gaan, laten een aantal SKNWK’ers ‘gallery play’ zien. Vooral de gebroeders Van der Cingel laten zich niet onbetuigd. De oudste haalt ‘effe’ het balletje terug, laten het wat onder z’n voet door rollen, kapt en draait; zijn directe tegenstander weet zich er geen raad mee. De jongste hakt bij de achterlijn van Kloetinge met rechts de bal achter z’n standbeen langs, loopt om de verdediger heen, kapt terug naar zijn rechts en geeft de bal voor.
De frivoliteiten gaan een paar minuten door totdat vijf minuten voor tijd Kloetinge er gevaarlijk uitkomt. Harmen kan het eerste schot nog pareren, maar bij een tweede inzet is hij kansloos. Op de doel lijkt hij te worden gered door Klaas, alleen gebruikt die daarbij wel zijn handen. Net niet klemvast, maar trainer/toeschouwer Rohan ziet in KW een aardige korfballer. ‘Goalie Mayleehorse’ kan zijn uitstekende keepen niet opluisteren met een ‘clean sheet’, want de penalty brengt Kloetinge op 1-4.
Wat rest zijn een vijftal minuten waarin Kloetinge vol op de aanval gaat en SKNWK met de rug tegen de muur komt te staan. Weg=weg en lange halen, snel thuis zorgen er voor dat het 1-4 blijft. Dit is van de drie gespeelde wedstrijden met vlagen de beste, maar door de tegenstander ook de lastigste pot. Al met al een goed gevoel en bij ‘thuiskomst’ drinken de ‘mannen’ samen een biertje of een frisje, waarna ’t Eerste aangemoedigd wordt. Het vlaggenschip pakt een punt en een mooie voetbaldag is ten einde.
Deze week is men wat voorzichtiger met bijnamen, want het omdopen van Colin in Gol vorig week is meteen gelogenstraft, want hij scoorde deze week niet. Of misschien komt het niet door de nieuwe bijnaam, maar door zijn positie: op de half (door het wegvallen van Just, Djamil en Max) in plaats van in de spits.
geschreven door: Één der coaches