Zaterdag 4 september 2010. De eerste (beker)wedstrijd voor de B’s van het seizoen 2010/11 staat op het een program. Dit is voor de meeste spelers ook de eerste pot als B-junior. Ook is SKNWK B1-Rillandia B1 de vuurdoop voor coaches Marc en Maurits. Na een paar trainingen, waarin de jongens aan hun ‘skills’ hebben gewerkt onder leiding van Kevin, Stefan en niet te vergeten Leon, wacht iedereen gespannen op de eerste opstelling van de coaches. 1 Martijn; 2 Kilian, 3 Marcel, 4 Laurens Jan, 5 Benjamin; 6 Klaas Willem, 10 Pascal, 8 Colin; 7 Yannick, 9 Remco, 11 Robin. Wissels: 14 Justin, 16 Noël. ‘Missing link’ (wellicht) Bryan. Bij afwezig van vaste vlaggenist Hilbert neemt Maurits het vlaggen voor zijn rekening. Als voormalig wisselspeler van Mevo 3 heeft hij hier meer ervaring mee, dan Marc, die ooit een paar seizoenen (tot aan de promotie) deel uit maakte van Duiveland 1.
Na het fluitsignaal van scheids, in(ter)valtrainer én 1e-speler René tikken de blauw-zwarten het balletje lekker rond. Zoals getraind en zoals afgesproken voor de wedstrijd; de coaches zien dit, in de rug gesteund door Gerard, dan ook tevreden aan. Voetballend zijn ‘we’ de betere en ondanks wat slordigheden, is er weinig gevaar. Remco maakt na een goede aanval over een aantal schijven de verdiende 1-0. Het sein voor Rillandia om wat opportunistisch te gaan voetballen (lees: de lange bal te gaan spelen) en daar hebben ‘we’ het lastig mee. Nog voor de pauze weet Rillandia tweemaal te scoren en een door Mars veroorzaakte ‘pingel’ op de lat te schieten. Met rust staat het dus 1-2, omdat er te weinig rust aan de bal is. Tikkie breed, tikkie terug, de kaats en het één-tweetje ontbreken te veel. Ook het snelle uitvallen van backs Kiel (last van de eerder gebroken enkel) en B (de wil van een werk-, maar de conditie van een sierpaard) speelt een rol in het mindere verdedigen aan het eind van de eerste helft.
In de rust wordt er door M&M gehamerd op “niet blind rossen, maar kijken en tikken”. De posities worden iets anders ingevuld; zo zijn de backposities nu ingevuld door Klaas W en Pascal, is Colin de midmid en zijn eerder ingevallen Justin en Noël de links- en rechtshalf. Ondanks het harde werken vallen er snel na rust 3 tegendoelpunten. Er gaan wat kleine individuele fouten aan vooraf , maar dat hoort bij voetbal. JC zei eens: “Voetbal is een spel van fouten.” Het is belangrijk om na een fout, hoe groot ook, je koppie erbij én omhoog te houden. Dit lukte ‘ons’ na de 1-3 en 1-4 niet waardoor indirect dus de 1-4 en 1-5 vielen. Maar na de 1-5 sluipt er een gevoel in het elftal van “Nu is het genoeg!”. Het kijken en tikken gaat beter en de jongens zijn heer en meester; Rillandia wordt met vlagen weg getikt en na de 2-5 van Remco zie je het vertrouwen groeien. Goalgetter van de Berge maakt ook nog de 3-5 en ‘we’ dwingen het geluk af 😉 dat Rillandia vlak achter elkaar een paar kansen omzeep helpt.
Heel SKNWK vecht nu voor iedere bal en er wordt goed gespeeld. Strak-inspelen, kaats-en-weg, balletje-er-over… Het op de training geoefende komt er nu uit. Op een pass van onze nummer 9 wordt Yannick onterecht ‘afgevlag’. Niet veel later breekt Noël goed door en speelt in twee keer naar de vrijstaande Colin, die zonder twijfel de 4-5 binnen schiet. Nog een paar minuten te spelen en een gelijkspel zou lekker zijn voor het gevoel. Bij een vrije trap op de middellijn sprint Lau(w) zo’n 60 meter naar voren om de bal precies in de loop mee te krijgen. In de kluts komt de bal nog voor een aantal schoenen met blauw-zwarte kousen terecht, maar een verwoestende uithaal zit er niet meer in.
Hoewel we hebben verloren, tonen het eerste kwartier van de wedstrijd en de laatste twintig minuten aan dat dit clubje gasten lekker kan ballen. Als ‘we’ maar rustig blijven. Rustig in het koppie. Al is de tegenstander nog zo groot, nog zo snel, nog zo vervelend… Wij zijn altijd beter; zo niet, dan toch!
geschreven door: Maurits