4-1 winst! Mooie uitslag! Zeker en vast! In de nieuwe hoedanigheid met Ron als coach (die het roepen van aanwijzingen vandaag aan de aan zijn knie gemankeerde Adrie overliet; goed dat stembanden in de keel en niet in de knie zitten anders was het niks geworden, natuurlijk 😉 want dan kunnen we niet meer uit onze nek lullen; aan de andere kant als kniebanden in de keel zouden zitten kon je wel je stem buigen 🙂 maar zou dat zinvol zijn? Nee, ik denk dat zo de juiste banden op de juiste plaats zitten (waar gaat dit in hemelsnaam over?))en Rob als vlagger werd om 11.00 uur al aangevangen met de thuiswedstrijd tegen Colijn. Onder de bezielende leiding van Gerwi Temmink als scheidrechter van (vrijwillige)dienst werd er voortvarend gestart. Diverse mogelijkheden waren er om op voorsprong te komen. Uiteindelijk lukte het Kevin D. om de 1-0 aan te tekenen. Ook Colijn liet zich niet onbetuigd, maar steeds weer werden de schoten op doel gepareerd. Erwin hield er een paar goed uit. Jammer was dat hij hem vandaag niet omhoog kreeg (de bal dan eey), waardoor alle achterballen en uittrappen vaak bij de tegenstander terecht kwamen. De doorgebroken Kevin D. werd op zeker moment in de eerste helft gevloerd, waarna wij een strafschop toegewezen kregen. Kevin S. nam de strafschop (naar eigen zeggen omdat Wally en Vermeer er allebei al eens een gemist hadden) en schoot onberispelijk laag en onhoudbaar in. 2-0! En dan speel je natuurlijk lekker en gemakkelijk de wedstrijd uit. Denk je dan. Maar niets was minder waar. Colijn zag een uitdaging in de 2-0 en ging er flink (maar sportief!) tegenaan. We kwamen echt onder druk te staan en dan is het wel lekker als de rust aanbreekt. Tijdens de rust werden alle koppies nog eens de goede kant opgezet door Adrie en werd Lennard (die deze week een beetje ziek, zwak en misselijk was) ingebracht voor Tim. Na ongeveer 20 minuten ging Lennard er weeral uit (omdat hij een braakbal van slijm in zijn keel had, zo zei hij) en ging even gezellig staan nekken in de bosjes. Tim er dus weer in, maar de druk van Colijn bleef voortduren. Dit maakte onze helden van A1 wat in de war en er werd soms flink op elkaar gemopperd. Daarom kon de 2-1 niet uitblijven, hetgeen geschiedde! Eigenlijk was het wachten op de 2-2. Max liet vandaag gelukkig zien dat wat hij op de training kan ook in de wedstrijd lukt. Klasse! Hopelijk gaat dit steeds meer gebeuren. Gelukkig bleef de 2-2 uit en konden Kevin D. en Djamil (een heel fraaie lob over de keeper van Colijn heen!)de eindstand op 4-1 bepalen. Een mooie, en toch ook wel verdiende, winst dus. Volgende week naar Duiveland! Dat zal andere koek zijn, maar moet zeker niet onhaalbaar worden geacht.
Vrienden als jullie allemaal deze week keihard trainen, netjes op tijd naar bed gaan en steeds jullie tandjes poetsen, zullen we ze in Oosterland eens wat laten zien. Tot zaterdag!
geschreven door: Rob Visser