Op deze zonnige, maar winderige, doch zeker niet koude zondagmorgen zet ik mij er toch maar weer toe om een epistel te schrijven over het wel en wee van onze A-junioren en die ene senior-dispensatiespeler. Juist voor deze gedispenseerde senior zet ik mij tot dit proza over de heldendaden en hun mindere momenten. Wat was namelijk het geval? Deze pseudo-senior, ik zal zijn naam hier niet noemen omdat het Stefan Vermeer is en hij dan mogelijk niet meer zonde gêne bij Prins Tankstation aan de pomp kan staan, had zich beklaagd over het feit dat er vorige week geen verslag van de wedstrijd tegen Duiveland was geweest. Juist die wedstrijd had ik hem willen besparen. De wedstrijd waarin hij een “lullig” doelpunt maakte (omdat hij de bal na een strakke voorzet van Kevin D. met de edele delen beroerde en zo tot doelpunt verhief!). De wedstrijd waarin hij meerdere keren kermend ter aarde stortte alsof hij nimmer meer op zou staan en mogelijk het tijdelijke al snel zou inwisselen voor het eeuwige. Die wedstrijd waarin hij het voor mekaar kreeg om de ambulancepost van Schouwen Duiveland (tijdelijk) naar Nieuwerkerk te verplaatsen omdat ze steeds voor niets uitrukten en dan liever maar ter plaatse bleven. Die wedstrijd ook waarin hij een, door de onvolprezen arbiter van dienst, resoluut toegewezen strafschop (na een duwovertreding op Max) simpel in de handen van de Duiveland goalie speelde. Wat moest ik daar nu over schrijven? Daarbij was ik die week al trainer, leider, scheidsrechter en pedagoog van dienst geweest. Mocht ik het niet één keer overslaan? Was het voor Stefan al niet erg genoeg wat hem was overkomen en/of wat hij zichzelf op de door engerlingen aangetaste velden van SKNWK had aangedaan? Het antwoord is: “NEEN!”. Stefan wilde door het stof. Hij moest ten overstaan van het “wereldwijde web” laten weten dat hij jammerlijk gefaald had vanaf de 11 meter. Ik had het hem willen besparen. Maar hij verkoos de anonimiteit voor wereldbekendheid. Tot in lengte van dagen zullen mensen die “googelen” op de naam Stefan Vermeer doorverwezen worden naar de onvolprezen en immer graag gelezen website van SKNWK. Dit verslag zal hem wereldberoemd maken in heel Nieuwerkerk en ruime onmstreken. Stefan, je faalde vanaf 11 meter, maar je bent in goed gezelschap. Was het niet Clarence Seedorf die op een voor het Nederlands elftal cruciaal moment vanaf de strafschopstip faalde? (Freek de Jonge zong daar ooit over:”Wat dacht Seedorf toen hij van 11 meter overschoot: is er leven, is er leven na de dood?”) En zo zijn er nog legio spelers te noemen die bij ons vaderlands elftal faalden op belangrijke momenten. Maar zij verschillen in één belangrijk aspect van Stefan: zij willen er niet meer aan herinnerd worden! Wel Stefan, ik hoop dat ik je zo voldoende aandacht heb gegeven. Zo niet dan hoor ik het graag! 
Dan nu de wedstrijd van afgelopen zaterdag in en tegen Krabbendijke.
Met Steven, Stefan (het was geen straf, hij was gewoon aan de beurt!) en Jeroen op de reservebank begonnen we de wedstrijd. Martijn had zich weer eens spontaan aangemeld en aangezien Pim en Brendan nog steeds last hebben van hun blessure maken we steeds dankbaar gebruik van Martijns aanbod. Martijn doet niet onder voor de rest van het team en is een gezellige aanvulling op het toch al vrolijke geheel van ons A-team.
Merkbaar is dat we richting de herfst gaan, dus het wordt al wat kouder, het was wat nattig en er waaide een fris windje. Dus heren, het wordt voor de reserves weer tijd om trainingspakken mee te nemen en aan te doen!
De wedstrijd begon met het aftasten aan beide zijden. Pas na 15 minuten was er het eerste schot op doel. Dat gaf aan dat er best wat spanning op deze wedstrijd stond. Een voorzet van Kevin D. kwam bij Djamil terecht die aflegde op Martijn maar zijn schotje ging over. Na 20 minuten konden wij de champagneflessen ontkurken want na een inworp van Lennard kon Kevin D. inschieten en was het 0-1. Kort hierna ging Peter er uit. Peter heeft altijd last van zijn knie op kunstgras. Aangezien we hierop voetbalde was het snel over met zijn mogelijkheden. Kevin S. werd laatste man en Steven moest erin als voorstopper (tot aan de rust). “Kaven” liet zien dat hij op deze positie behoorlijk uit de voeten kan! Helaas was het na 25 minuten spelen alweer 1-1. Dit was een duidelijk buitenspeldoelpunt. Ron vlagde terecht pas op het moment dat de speler voordeel trok uit zijn buitenspelpositie, maar de al 45 jaar voor de KNVB fluitende scheidsrechter had deze laatste wijziging van inzichten niet meer mee gekregen en keurde het doelpunt goed zonder nog naar Ron te kijken. Jammer, maar die dingen gebeuren. Overigens alle waardering voor deze scheidsrechter. Hij liep dan wel niet zo veel meer, maar door zijn ervaring had hij veel dingen goed in de gaten en dwong hij respect af. Hulde aan de man wiens zoon nog door Arnold Schiettekatte is getrouwd!
Wij stelden hier nog een schot op de lat van Martijn tegenover en in de 34e minuut werd het zelfs 2-1 door slecht ingrijpen van een aantal verdedigers. Wederom was miscommunicatie, of beter: helemaal geen communicatie, daar de oorzaak van. Drie (!) man keken naar de bal maar niemand nam initiatief door of in te grijpen of er een ander heen te sturen. De speler van Krabbendijke werd dan ook geen strobreed in de weg gelegd om vanaf ongeveer 7 meter in te schieten en Erwin had het nakijken.
Hierna hadden wij nog wel een paar mooie momenten zoals een door Kevin S. uit onze verdediging weggewerkte bal die door Max werd verlengd op Kevin D. maar die speelde de bal iets te ver voor zich uit. Erwin plukte, op stijlvolle wijze, nog een bal weg voor het hoofd van een aanstormende Krabbendijker. Ook Jeroen had nog een mooie vrije schop, nadat Lennard deze met een werkelijk Duits aandoende schwalbe had versierd, maar die eindigde ook al op de lat. Jeroen was er even daarvoor ingekomen voor Rob die last had gekregen van zijn rug. De rebound vanaf de lat werd door Tim nog ingeschoten maar ging jammerlijk over.
In de tweede helft bleven Peter en Rob op de reservebank zitten en kwam Stefan erin voor Kevin D. Lennard kon zich nog onderscheiden door een nuttig duwtje waardoor Kevin S. de bal kon onderscheppen. Dit zijn nu die kleine dingen die we trainen en waarvan de scheidsrechter bepaalt of het mag! Opnieuw werd door Jeroen een vrije trap goed genomen. Hij bracht hem in op de 11 meter en Djamil kon hem net niet tot doelpunt promoveren. In de 10e minuut kreeg Lennard het aan de stok met een tegenstander en beiden werden door de scheidsrechter voor 5 minuten tot nadenken gestemd. In de 12e minuut gaat de, inmiddels beroemde Stefan, alleen op de keeper van Krabbendijke af, maar hij speelt ook de bal net iets te ver voor zich uit, waardoor hij niet tot een schot kan komen. Deze rebound komt voor rekening van Jeroen, maar helaas weer over de goal! Dan moest er nog verzorging komen voor Steven die van ongeveer 1,5 meter een bal tegen zijn oor kreeg. Na afloop was het oor behoorlijk dik en rood. In de 24e minuut wordt Martijn gewisseld voor Kevin D. Tim zakt een plaats terug. Hierna komt een moment waar je als trainer en leider, tot tranen toe geroerd, blij van wordt. Stefan heeft de bal op de middenstip, Kevin D. gaat er in zijn bekende hoogste versnelling vandoor en roept (jawel! hij roept! er is communicatie! het gaat werken!): “Vermeer ik ga nu diep, geven!”. Helaas had het geen doeltreffend resultaat, maar de diepgang van Kevin D. in combinatie met het roepen stemt tot tevredenheid van de gehele technische staf. Dan weer een moment van goed combinatievoetbal. Joris verdedigt goed uit, de bal wordt doorgezet door Djamil op Kevin D. die voorgeeft op Stefan. Die is jammerlijk te laat, maar de combinatie was oogstrelend! Daarna heeft Erwin nog een mooie onderschepping in huis en verdedigen Lennard en Max gezamenlijk en eendrachtig de bal weg. In de 31e minuut moeten we echter toch capituleren. Een wegdraaiende en hard ingeschoten bal kan niet gepakt worden door Erwin en levert de 3-1 op. Hierna gaan we, op initiatief van Jeroen, 1 op 1 spelen. Peter is er nog voor de geblesseerde Joris ingekomen. Ineens lijken er meer zaken te gaan kloppen. Er wordt gesproken, gecoacht en waar nodig rugdekking gegeven. Met Peter als rechtsback en Kevin S. als laatste man en een 3-4-3 systeem blijken we ook uit de voeten te kunnen. Na goed uitverdedigen van Jeroen en goed doorzetten van Max komt de bal bij Stefan. Die draait mooi weg, maar schiet niet in het doel! Vervolgens een pass van Kevin S. op de buitenspel staande voorwaartsen. Die blijven passief, dus niet strafbaar buitenspel! Jeroen komt vanaf het middenveld en loopt goed door. Geeft een voorzet op Djamil maar die schiet net naast. Dan weer een mooie voorzet van Jeroen op Stefan maar die duwt te nadrukkelijk zijn tegenstander weg. Hij schiet nu wel in het doel, maar de schiedsrechter keurt die goal terecht af. Ook Peter laat zich op rechts niet onbetuigd. Tot 2x toe geeft hij een goede voorzet waaruit Jeroen niet kan scoren. Een door Peter genomen vrije trap komt op het hoofd van Jeroen, maar die kopbal gaat naast. Tot slot nog een subtiele bal van Jeroen op Stefan, maar die zijn actie duurt iets te lang, waardoor de verdediging van Krabbendijke deze kans om zeep kan helpen.
De wedstrijd wordt jammerlijk verloren. De ploeg die het meeste scoorde heeft gewonnen. Maar we waren zeker niet de mindere! Maandag zullen we voor de training met elkaar spreken over de ontwikkelingen en de mogelijkheden voor het verdere verloop van de competitie. Want er zit, zeker getuige de laatste minuten, vooruitgang in!
geschreven door: Rob Visser