Met een behoorlijk gehandicapt A-team vertrokken we rond 12.45 uur naar Huijbergen. Zo ver was ik nog nooit geweest om een potje te ballen. We hadden een paar hele en een paar halve blessures en met hulp van de C-junioren hadden we 12 man. Erwin Maliepaard en Jeroen Backx versterkten onze oudste junioren. Bedankt Erwin en Jeroen maar natuurlijk ook Tonnie en Chris voor het mogen “lenen” van deze twee keiën. Allebei al een wedstrijd in de benen en toch gewoon mee, dat is klasse.
In Huijbergen waande ik me terug in de oudheid. Een zeer karig onderkomen, althans wat betreft kantine, maar het was allemaal verder wel keurig geregeld. Duidelijk ee kleine vereniging, maar wel goed dat zoeits bestaat in zo’n dorp. De KNVB had zelfs een officiële scheidsrechter geregeld, dhr. Roks. Die floot overigens uitstekend, dat mag ook wel eens worden gezegd. Ik heb noch van SKNWK, noch van Vivoo enig comentaar gehoord. Nou ja, een enkele kreet van Vivoo zijde over een vermeende terugspeelbal daargelaten. Ik laat maar in het midden wie er gelijk had.
Vivoo A1 is zeker niet de sterkste tegenstander in de poule. Weinig organisatie, onrustig rondspelen van de bal en veel balverlies. Helaas liet SKNWK A1 zich hierdoor ook “inspireren” en we gingen er in mee. Dat kwam het spel niet ten goede. Na 21 minuten keken we daardoor tegen een 1-0 achterstand aan. Een beetje l***** tegendoelpunt na slordig en onnodig balverlies en te slap verdedigen. Gelukkig kon Jeffry Visser in de 29e minuut de 1-1 laten aantekenen na een soort van gelobte pass van Kristian Bouwman over rechts. Jeffry ging goed door, omspeelde de verdediging en schoof de bal beheerst over de grond in de goal. Het spel bleef rommelig en we kwamen een paar keer goed weg.
In de rust een “paar” omzettingen waardoor Martijn Rentier van laatste man naar het middenved schoof, Jeffry uit de spits de positie van laatste man invulde met Thomas Zwetsloot voor zich waardoor André Grootenboer naar het middebveld kon en Hugo Meyer het middenveld voor de aanval verruilde. Een hele puzzel dus, maar dit wierp wel zijn vruchten af. In de 57e minuut kon Kristian de 1-2 laten noteren nadat hij scherp doorging op de verdedigers van Vivoo die de bal niet weg kregen. Hij pakte eigenlijk gewoon de bal af, omspeelde verdediger en keeper en koos voor de verre hoek, nadat hij eerst de bal nog op de paal had geschoten. Klasse doelpunt!
In de 63e minuut was er balverlies bij Vivo achterin, met eigenlijk een pass op Kristian tot gevolg. Die profiteerde dankbaar: 1-3, ook nu weer de lange hoek. Vier minuten later werd het weer spannend want balverlies op het middenveld, in een situatie waarbij de laatste man Jeffry Visser te ver mee naar voren was gegaan en René Verschoor onvoldoende kon corrigeren, leidde tot 2-3. Vlak hierop moest Kevin Schiettekatte met een liesblessure het veld verlaten, waarna Jeroen Backx inviel. Naast Kevin stonden op dat moment ook Thomas met een voetblessure en André met een teen-probleem al bijna klaar om gewisseld te worden, maar ja, als je maar 1 wisselspeler hebt! Hugo Meyer liet in de 77e minuut iedereen die voor SKNWK was langs de lijn opgelucht ademhalen door de 2-4 te scoren. Een snelle aanval over rechts van de linksbenige Hugo waarbij ook hij weer eens een verdediger omspeelde en de lange hoek koos met een fraai schot, zorgde hiervoor. Daarna kwamen we niet echt meer in gevaar, mede door een attent keepende Erwin Maliepaard.
Als coach voor één dag bedank ik de jongens voor hun inzet, speciaal Jeroen en Erwin, die er voor zorgden dat we toch voldoende spelers hadden. Henri, Rob en Adrie dank voor het vervoer. Sybren: je was weer geweldig met de vlag in de hand als assistent scheidsrechter! Lex Folmer en Rob dank voor het mee-coachen! Trouwens, weet u wat VIVOO betekent? We kunnen er allemaal een les uit trekken: Voetbal Is Voor Ons Ontspanning. 
geschreven door: Arnold Schiettekatte