Zittend achter mij laptop om deze column te schrijven, zie ik dat er twee ballen in de boom tegenover ons huis hangen. Ondanks verwoede pogingen lukt de jongens niet de ballen er uit te krijgen.
Twaalf juni gaat de bal, de Brazuca, rollen in Brazilië op het 20ste WK voetbal. Zonder bal geen voetbal. Het woord ‘bal ’ valt al als jongens nog in de Pampers liggen. Het woord zit in: de ballenkaart. Deze wordt door een verpleegkundige of een dokter ingevuld na controle op indaling van de balletjes. Als zo’n jongeling op voetbal gaat, leert hij bij de mini’s de bal de baas te worden. Als hij hogerop komt te voetballen leert hij al snel bij een vrije trap in het muurtje z’n handen in z’n kruis te brengen ter bescherming. Zijn trainer heeft het over de bal goed raken en over de grip, de stabiliteit en de vlucht van de bal. Eerst begrijpt hij van deze termen geen bal en vindt alleen maar dat de ene bal lekkerder trapt dan de andere.
Als hij in het eerste speelt met een officiële wedstrijdbal weet hij wat een te korte bal, een lange bal, een bal over de hele en een ziekenhuisbal is. Als hij uit vorm is schiet hij een goed aangegeven bal in de ballenvanger of zelfs zo hoog over of naast dat de vrijwilliger met de ballenhengel de bal uit de watergang moet gaan vissen. Maar in vorm laat hij de bal doen wat hij wil en zeggen de supporters met bewondering: ‘wat een bal’!
Voor de vedetten van de nationale teams wordt voor een WK een speciale bal ontwikkelt. Enkele jaren geleden is Adidas daar in alle geheim al aan begonnen. Zo’n ontwikkeling verloopt net als bij een nieuw automodel. In de testfase wordt zo’n auto gecamoufleerd hem om in het verkeer te testen. Met de WK bal 2014 werd ook ‘gecamoufleerd’ gespeeld op het WKU 20 in Turkije in juni 2013. Daarvoor hadden enkele sterspelers (Messi, Alves, Schweinsteiger en oud vedette Zidane) de bal al mogen testen.
Tijdens een voetbalgala in Rio de Janeiro december 2013 werd de WK bal voor het eerst getoond. Het is de Brazuca, de ‘Braziliaan’. De kleuren stellen de Braziliaanse vlag en het officiële WK logo voor. Ook de Bahia bandjes hebben er wat mee te maken. Wedden dat die hèt gadget worden op het WK? Zullen ‘we’ de finale in Brazilië halen? Dan hoop ik maar dat deze Brazuca meer geluk brengt dan de Telstar Durlast in ’74, de Tango Durlast (of wel de Tango Riverplate) ’78 en de Jubulani in Zuid-Afrika. Ik denk dat ‘we’ lang niet zo ver komen. Maar daar moet u zich geen bal van aantrekken, want ik heb er de ballen verstand van.
Zo’n hightechbal is nog eens iets anders dan die zware ballen met een veter waar men ooit mee speelde. De legendarische Belgische voetbalverslaggever Rik de Saedeleer sprak van ‘het leder’. In deze Brazuca is geen leer verwerkt. Hij kost liefst 140 ballen, sorry, euro.
Naast de tastbare bal heb je nog de virtuele bal. Dat is die bal die je denkbeeldig wegtrapt als je intens meeleeft met het spel. Langs de lijn zie je soms iemand mee bewegen als hij/zij helemaal opgaat in het spel. Schopt een bal weg die er niet is.
Als ik weer opkijk van mijn scherm zie ik dat een oud-jeugdtrainer van SKNWK de jongens op het pleintje te hulp schiet met een trapje en een ragebol. De ballen vallen één voor één uit de boom en de jongelui kunnen weer verder met een balletje trappen. En daar gaat het toch uiteindelijk om het plezier van een balletje te trappen.
Jan de Jonge.