Nu iedereen hoorbaar en zichtbaar in de ban is van Oranje kan ik niet achterblijven.
Mijn geplande column stel ik even uit.
Deze column gaat dan ook over Oranje en SKNWK. Wat hebben die met elkaar, wat zijn de raakvlakken tussen die twee?
In ’t verleden heeft onze koningin op Het Springer gelopen toen zij daar per helikopter landde. Ook hebben twee jonge SKNWK’ers, de één in ’t kader van z’n opleiding, de ander beroepshalve, werk verricht op de erven ( de Horsten) van de Oranjes in de directe omgeving van Wassenaar. Maar dit zijn geen raakvlakken die met ’t voetbal “an sich” te maken hebben. Dat raakvlak is er wel. Om dat te kunnen begrijpen duiken we even in het verleden van het zaterdagvoetbal.
In ’t begin van de vorige eeuw ging men meer en meer dat uit Engeland overgewaaide spel, voetbal, spelen. Degenen die op zondag een balletje trapten verenigden zich in zondagclubs; diegenen die, vaak uit principe, dat op zaterdag deden in zaterdagclubs.
Eerst waren er in het zaterdagvoetbal ‘neutrale’ clubs daarna kwamen er ook ‘christelijke’ clubs. Die laatsten vond en vind je vooral in de zogenaamde “Bible belt.” Grofweg lopende van Groningen schuinweg naar het zuidwesten tot in Zeeuws -Vlaanderen. Je zou grofweg kunnen stellen dat de roomsen op zondag voetbalden en de protestanten op zaterdag.
In de loop der tijd kreeg eerst het zondagvoetbal een vertegenwoordigend elftal ; later ook het zaterdagvoetbal. Waar het zondagelftal interlands tegen bijvoorbeeld België, Italië, Frankrijk en Schotland speelde, kwam het zaterdagelftal niet verder dan interlands tegen België, Saarland, Westfalen ( de KNVB beschouwde de wedstrijden tegen Saarland en Westfalen als geen interlands) en soms Frankrijk. Dit speelschema geeft aan dat het zondag voetbal decennia van een hoger nivo was dan ’t voetbal op zaterdag. Het zondagvoetbal was technischer, vaardiger en tactisch superieur aan het zaterdagvoetbal. Dat moest het vooral hebben van inzet, onverzettelijkheid, teamgeest en van die ene uitblinker.
Rond 1970 verandert dat. Zo wordt dan ook voor het eerst een zaterdagclub kampioen van het amateurvoetbal in Nederland. VVOG ( Harderwijk) verslaat v.v. Middelburg (meerdere malen kampioen der amateurs).
In het vertegenwoordigend amateur elftal ( het Oranje der amateurs) worden nu ook eindelijk zaterdagvoetballers geselecteerd. Het zaterdagvoetbal vertegenwoordigend elftal ging ter ziele.
Het Nederlands amateur elftal voetbalt in die periode niet allen in Europa, maar maakt ook trips naar Iran, China, Indonesië en de Antillen. De Oranje selectie die in de koude winterstop van het seizoen ’86- ’87 naar de lekker warme Antillen vertrok bestond uit spelers van: DHC ( Delft), v.v.Aalsmeer, EDO ( Haarlem), TOP ( Oss), Oranje Nassau (Groningen), Wilhelminus( Voorburg), v.v.Hoogeveen, Quick Boys ( Katwijk), Vitesse ’22 ( Castricum), SC Genemuiden, Elinkwijk (Utrecht), v.v.Heerjansdam, NSVV (Numansdorp) en v.v.Oostkapelle.
Van v.v. Oostkapelle : A. v. Nieuwenhuijse. Beter bekend als Adriaan. Hij trainde zo’n 20 jaar later SKNWK. Dat is het voetballende raakvlak van SKNWK en Oranje.
Adriaan was één van de weinige Zeeuwen die ooit voor het Oranje der amateurs speelde.
Een andere op Walcheren geboren Zeeuw, Chris Riemens, speelde 16 interlands. Hij speelde eerst voor v.v. Serooskerke en daarna voor SC Genemuiden.
De aanleiding dat het Nederlands amateurelftal uitgenodigd was wedstrijden te spelen op de Antillen was de opening van een kunstgrasveld op Curaçao. Hans Kaandorp, één van de geselecteerden, over het spelen op kunstgras:
”Ik speelde voor ’t eerst van m’n leven op kunstgras. Ik stond wel vreemd te kijken toen Ron Groenewoud ( coach) ons voor de wedstrijd vroeg om ’t veld even te inspecteren. Om te kijken met welke schoenen we wilden spelen. Ik zag bij de andere jongens wel drie paar schoenen uit de tas komen. Ik had maar één paar in m’n tas. Ik heb maar een beetje gedaan alsof en de wedstrijd op mijn hockeyachtige schoenen gespeeld.”
De contrasten waren groot op die Antillen. Speelde Oranje eerst op een nieuw kunstgrasveld de volgende wedstrijd, op Bonaire, werd op een kale zandvlakte bezaaid met stenen gespeeld.
In mijn voetbalarchief vond ik nog een elftalfoto van die trip in 1987.
Helaas staat Adriaan daar als reserve niet op. Hij speelde tegen Curaçao toch mee en tegen de kampioen van Curaçao, Silhoc, viel hij in.
Nederlands amateurelftal Curaçao 11-01-1987
Zo zie je als je wat zoek- en graafwerk doet kom je toch nog aan de connectie tussen SKNWK en ORANJE.
Goede vakantie allemaal!