Allereerst wil ik enkele vrijwilligers in deze column vermelden. Door de droogte en de engerlingen in ’t veld hadden deze veldwerkers het extra druk. Het tweede veld moest bespeeld worden en wedstrijd klaar gemaakt worden voor de derde klasse. En dan bespaart één van die Willie Wortels nog eens honderden euro’s op apparatuur. Mannen wat jullie deden: hulde!
Terreinknechten
Doordeweeks kun je ze na de wedstrijden
de blik omlaag, hoofdschuddend, gericht op ‘t veld
met trage pas over de velden zien schrijden
Na ’t stellen van de diagnose van de mat
vallen ze in ’t ritueel van stampen, schaven
opvullen, rollen ze de velden weer glad
om zich daarna voldaan met koffie, met wat ernaast, te laven
Echter nu zijn er engerlingen aan ’t veldfront
dat vergt ’n andere, nieuwe aanpak
Hoe krijgen we die uit de grond?
met kraaien wordt ’t een rommelige zandbak
nee, ‘n dot dolkwespen of spuiten, wel ongezond
of als een zieke de mat ontzien
pamperen, verwennen, niet bespelen bovendien
dat wordt de snelle kuur voor ’t Springerveld.
Kalken van ’n veld in Singapore, Toa Payonstadion.
Niet meer buitenspel
‘Voetbal is uitgevonden door mannen, maar geperfectioneerd door een vrouw’ is een quote van Julie Foudy, Amerikaans voetbalster ( 271 caps).
Lezeressen van deze column wil ik de volgende voetbaltermen voorleggen:
de afvallende bal, breien, catenaccio, flipperkastvoetbal, hoog voor de pot, in de 16, een rondootje, ’n schwalbe, een stiftje en een ziekenhuisbal.
Benieuwd hoeveel van deze voetbaltermen u de betekenis weet. Afvallen, breien, kasten, potten, stifte zijn toch termen die vrouwen vaak bezigen of zich mee bezig houden.
Ik weet wel dat het EK vrouwenvoetbal 2009 in Finland veel flipperkastvoetbal was. Maar ‘we’ haalden de halve finale en de bondscoach van Oranje werden veren in de kont gestoken. Logisch als je Vera Pauw heet.
In Nederland staan we nu zeker wel positief t.o.v. vrouwenvoetbal. Slechts nog 13% vindt het maar niks.
Dat is wel anders geweest. Het vrouwenvoetbal is altijd tegengewerkt, pas de laatste jaren worden ze in het mannenbolwerk van de voetballerij geaccepteerd. Niet dat de vrouwen hiermee zaten. In Engeland bijvoorbeeld voetbalden de meiden en vrouwen gewoon ondanks tegenwerking van de bond. Ze speelden dan bij sportverenigingen en op scholen.
Tijdens en na de eerste wereldoorlog was het zo populair dat er wel wedstrijden voor 10.000 toeschouwers werden gespeeld. De Dick Kerr Ladies bijvoorbeeld, een vrouwenteam van een munitiefabriek in Engeland, waren erg succesvol en scoorden een recette in 1920 van 56.000 man! Ze gingen ook op tournee naar het vasteland. De vereniging schonk een groot deel van de recettes aan een fonds voor gewonde soldaten uit W.O. 1.
In onze provincie werden zo rond 1966 de eerste damesvoetbalclubjes opgericht of werden onderdeel van een al bestaande club. Rond Kapelle woonden de initiatiefnemers van de Eerste Zeeuwse Dames Vrouwen Voetbalvereniging (EZDVV) en de ANDVB ( Alg. Ned. Dames Voetbalbond). Trainer/coach Robert Verbruggen trok samen met voorzitter van Doorn en verzorger Tony Kloet (nog een oud klasgenoot van uw columnist) door het land om voetbalsters te ronselen. Dit lukte goed en de successen bleven niet uit.
Deze ‘wilde’ bond kwam al snel onder de hoede van de KNVB. Siem Plooyer en Jan Zwartkruis van de KNVB werden nu de bazen van ’t vrouwenvoetbal.
De KNVB had ten langen leste het vrouwenvoetbal erkend (1972), maar het ‘zwakke geslacht’ mocht toch maar 2 x 30 minuten spelen bepaalden de Bobo’s. Een grote stimulans voor het damesvoetbal was toen het wettelijk besluit in de Verenigde Staten van kracht werd, dat ook vrouwensport op universiteiten tot het lespakket mocht behoren.
De ANDVB werd opgeheven. Vrouwenteams mochten lid worden van de bond. Er kwam een officiële competitie. De eerste interland werd op 11 mei 1974 gespeeld: Zwitserland – Nederland (0 -3).
Waar Sparta als eerste club in 1896 een wedstrijd probeerde te organiseren tussen dames, leidde dat pas in 1972 tot erkenning van de KNVB. Toen telde Nederland zo’n 500 dameselftallen en zo’n 8000 vrouwelijke leden.
Twintig jaar later organiseerde de FIFA in China het eerste WK voor vrouwen. De VS wonnen de finale met 2 -1 van Noorwegen, dat vier jaar later in Zweden revanche nam.
De grote doorbraak internationaal kwam in 1999 met het WK in Amerika. De finale in de Rose Bowl (Californië) werd door 90.000 toeschouwers bijgewoond. Veertig miljoen Amerikanen zaten voor de tv.
Een foto van Brandi Chastain, zij scoorde de beslissende penalty tegen China, in haar zwarte sport-bh stond de volgende dag op de voorpagina van elke krant in Amerika.
In het vrouwenvoetbal zijn de belangrijkste voetballanden niet Spanje, Italië, Brazilië of Engeland, maar Zweden, Noorwegen, Duitsland, Brazilië en de VS.
Als dwarrelende sneeuwvlokjes voetballen de meiden van Snowflakes FC, Toronto, Canada
In 2001 organiseerde de UEFA voor ’t eerst een Europees toernooi van clubteams. Landskampioen van Nederland Ter Leede ( Sassenheim) sneuvelde helaas al in de eerste ronde.
Er kwam ook, net als bij de mannen, een verkiezing van “Voetballer van het Jaar’. Mia Hamm ( Washington Freedom), Tiffany Millbrett ( New York Power) en de Chinese Sun Wen
( Atlanta Star) waren de eerste genomineerden. Tijdens het FIFA gala in Zürich stonden ze op het podium met Beckham, Figo en Raul. Mia Hamm en Figo werden verkozen.
De dames hoorden erbij, ze stonden niet meer buitenspel.
Iets wat voor meiden, dames erg belangrijk is, is het tenue.
De meeste meiden/dames voetballen het liefst in een lekker wijd mannentenue ( 52 %).
Toch vindt een meerderheid wel dat een getailleerd vrouwentenue er beter uitziet (58 %).
Dus vrouwen vinden net als mannen het belangrijk dat voetbalkleding lekker zit en dat het niet persé vrouwelijk hoeft te zijn.
In landen waar wezen rondlopen waarvan alleen de ogen zichtbaar zijn, en soms zelfs dat nog niet, hebben de dames een creatieve oplossing gevonden om toch te kunnen voetballen.
Zij voetballen in een lange broek, met een shirt met hele lange mouwen en een hoofddoek op.
Een heel moeilijke regel voor vrouwen blijft toch de buitenspelregel in ’t voetbal.
Ik wil die eens op een andere manier aan u , lezeressen, uitleggen.
We gaan winkelen, iets wat u toch zo graag doet, we gaan schoenen kopen.
De schoenenzaak is een vierkant pand met de kassa aan het eind. Net een voetbalveld met een doel ( de kassa)aan het eind. Er zijn al diverse dames in de zaak terwijl u met uw vriendin aan het rondsnuffelen bent. Plots ziet u dat een verkoopster een geweldig paar Manolo Blahnik schoenen, waarvan u bij het zien al kwijlt, afprijzen. Die schoenen, de goede maat, zullen geweldig bij uw lievelingsjurk passen. Er is alleen een probleem; je ziet dat een paar andere vrouwen de schoenen ook gezien hebben en zij staan helaas tussen jou en de kassa (het doel) in. Bovendien heeft je vriendin helemaal midden in de winkel jouw portemonnee(de bal).
Om nu niet buitenspel te staan en toch uw schoenen te scoren moet u uw vriendin toeschreeuwen snel uw portemonnee naar u te gooien. Als u hem in bezit hebt rent u tussen de dames die tussen u en de kassa staan heen en sluit de koop.
Als u de portemonnee pas vangt als u al voorbij de dames die ’t dichtst bij de kassa staan en de kassa (het doel) bent gerend vlagt de winkeljuffrouw voor buitenspel en scoort u die prachtschoenen niet.
Als uw vriendin uw portemonnee, van schrik, naar en andere dame in de winkel gooit staat u niet buitenspel als u al bij de kassa staat. U doet niet mee aan het spel en staat dus ook niet buitenspel ( u scoort ook niet , want u heeft geen betaalmiddel).
Duidelijk? Nu die dure schoenen nog scoren.
Hoeveel hadden jullie van die voetbaltermen goed, dames?
Als je er meer dan zeven weet mag je een weekje op stap met deze topsporters.
Had je er maar vier of minder goed dan ga je lekker fris meetrainen met de meiden in de vrieskou in Noorwegen.
