Veel over gedroomd, niet verwacht, wel gehoopt, een beetje irreëel, veel over gesproken, maar toch waarheid geworden. MZC’11 is op de slotdag van het seizoen 2013/2014 kampioen in de derde klasse A geworden en speelt na de zomer voor het eerst in haar (nog korte) historie in de tweede klasse van het zaterdagvoetbal.
Het waren lange minuten voor de spelers van MZC’11. Na de zeer fraaie voorstelling tegen Nieuwdorp, die met een zevenklapper werd omlijst, was nog niet zeker hoe het zou aflopen bij Axel-Arnemuiden. Op het moment dat de scheidsdrechter – hij voelde de wedstrijd en sfeer in op deze beslissende slotdag zeer goed aan – voor het laatst floot op sportpark Den Hogen Blok, wist iedereen dat Axel met 1-0 leidde en met een man meer speelde. De minuten tikten weg, het wachten voor MZC’11 na de grootste seizoenszege duurde maar langer en langer. Rasechte Zierikzeeënaren Kees Verkaart en Kees Hagesteijn wisten zich geen raad met de ‘lege’ tijd die maar voortduurde en voortduurde. Na tien minuten wachten nog steeds geen verlossend signaal vanuit Zeeuws-Vlaanderen, wel een tweede rode kaart voor Arnemuiden. ,,Het wachten duurde steeds langer”, zei Ramon Janson, dit seizoen één van de smaakmakers van deze competitie. ,,Je wil alleen maar dat hij snel affluit in Axel. We waren er zeker van dat Arnemuiden niet twee keer ging scoren. Nadat Arnemuiden met negen man komt te staan, is het gewoon gebeurd.” Edoch, het wachten bleef. ,,Het was lang wachten. Niet normaal”, zuchtte MZC’11-trainer Adriaan Nieuwenhuijse. ,,Ik dacht alles al meegemaakt te hebben in het amateurvoetbal. En dan sta je maar te wachten.”
Pas na een kwartier van het einde van haar wedstrijd kon MZC’11 juichen. Axel had definitief met 1-0 van Arnemuiden gewonnen en was haar bijna zeker gewaande titel op de allerlaatste dag kwijtgeraakt. Wat een apotheose! Hoe krankzinnig wil je het hebben? MZC’11 kampioen voor het eerst in haar bestaansgeschiedenis. Vrijwel een competitie lang holde de Zierikzeese ploeg achter de feiten aan. Aanvankelijk bleek Nieuwdorp de beste papieren te hebben, daarna nam Arnemuiden het stokje, met MZC’11 in haar kielzog, over. Een week wipte de Zierikzeeënaren over het elftal van Carlos de Jonge heen, een week later was de ranglijst in 3A als vanouds omdat MZC’11 thuis van – jawel – Axel verloor na een erbarmelijk slechte eerste helft. Derhalve moest ze daarna alles zelf blijven winnen en hopen dat Arnemuiden zou gaan struikelen over de Zeeuws-Vlaamse formatie.
,,Heel knap van Axel”, oordeelde Nieuwenhuijse, ,,maar ook knap van ons. Hoe we deze wedstrijd met de spanning omgaan en hoe we het doen tegen een directe concurrent uit de competitie. Ja, mooi. Hier staat een zeer tevreden trainer. Het is jammer voor Arnemuiden”, doelde hij op de grote teleurstelling voor zijn oude ploeg. ,,Ze heeft bijna een heel seizoen bovenaan gestaan. Wij eentje en nu de laatste. Ja, dan doe je het niet slecht.”
MZC’11-aanvoerder Freek Torensma, misschien wel de beste en meest constante Zierikzeese speler van het seizoen, noemde de titel ‘fantastisch’. ,,Het is mijn eerste kampioenschap en, denk ik, voor velen. ,,Je verwacht het eigenlijk niet en zelf speel je een hartstikke goede wedstrijd. We wilden het goed afsluiten voor de nacompetitie.”
Het was zonder meer een goede wedstrijd van MZC’11-kant. Vanaf de eerste minuut had de thuisploeg aanvallende intenties en kreeg ze een niet te missen kans, maar Arne Holm deed dat wel. Uit de corner die daaruit voortvloeide, schoot Sven Heijboer alsnog de 1-0 binnen. Met een magistrale streep ver buiten het strafschopgebied liet hij de Nieuwdorp-doelman met een bal in de linkerkruising helemaal kansloos. Een flinke inschattingsfout – een corner ging er rechtstreeks in – van MZC’11-doelman Ruud van der Linde bracht Nieuwdorp in de 22e minuut op gelijke hoogte. Meteen vanaf de aftrap zorgde Martijn van Grunsven voor de 2-1. ,,Ja, het was gewoon een klotebal. Mijn fout”, keek Van der Linde zaterdagmiddag terug. ,,Daarna pak ik nog een lekkere bal. Die streep ik dan tegen elkaar weg en dan kun je weer verder.” En dan: ,,Hier heb ik zo lang op gewacht. Hier heb ik zo lang op gewacht, joh. Echt”.
Na de 2-1 kende MZC’11 nog enkele hachelijke momenten, maar met de 3-1 van Janson voor rust had de ploeg gedaan wat ze moest doen: winnen van Nieuwdorp. De vier treffers na rust maakten het ‘kampioensduel’ alleen maar mooier, fraaier en beter. Bij dat kwartet goals zaten nog twee juweeltjes: een stift van Corné Schilperoort ((4-1) en een vrije trap van Lars Holm (7-1). ,,Ik heb best veel meegemaakt”, vertelde Schilperoort, die dit seizoen van Kloetinge overkwam, ,,maar ben nog nooit kampioen geworden. Zo’n ontknoping is niet te voorspellen, maar wel heel mooi. Het hele seizoen, op één dag na, lopen we achter de feiten aan en op de laatste dag slaan we toe. Mooier kun je het niet hebben.”
Routinier Elmar Verhage verwoordde het als volgt. ,,Dit is een heerlijk gevoel om kampioen te worden. Het duurde lang om te wachten, maar dan is de ontlading des te groter.” Dat laatste ontbrak enigszins bij zijn stoppende generatiegenoot Barry Hage, die vanwege een schorsing niet mocht spelen. Met een brok in zijn keel: ,,Ik sta hier met mixed feelings. Opeens is het voorbij. Maar dit is mooi, fantastisch, prima. Maar ik heb al gezegd dat de mooiste periode gaat nu aanbreken. Het wordt alleen maar beter.”