Hieronder een wedstrijdverslag van de wedstrijd van gisteren, zaterdag 8 maart 2014, tussen Z.S.C. ’62 1 en S.K.N.W.K. 1 van de website van Z.S.C. ’62:
Geschreven door V.Lacher
Zal ik nu wel of zal ik nu niet? Aan de ene kant denk je doe het, maar aan de andere kant denk je doe het maar niet. En het is natuurlijk afhankelijke van het weer. Wat dat aangaat kon ik het wel doen. Want volgens de berichten, die over het weer dan, werd het zelfs warmer dan op Kreta?!?!?!
Ik heb het dus toch maar gedaan. De keuze is gevallen op lang. En dan bedoel ik dus de lange in plaats van de korte boks, dit ook vooral op nadrukkelijk verzoek van mijn schone zuster. Even heb ik nog wel getwijfeld omdat de dames van het elftal, wat ik weer mocht blazen, aangaven dat ze me graag in het kort wilde zien. Maar goed omdat het toch “eigen” is luisterde ik ook deze keer naar mijn schone zuster.
Waar ik ook mijn twijfel bij heb gehad deze middag, is de rapporteur die de almachtige KNVB op ons af had gestuurd. Ten eerste bevond deze meneer zich het eerste kwartier vooral onder het “uit”publiek, wat natuurlijk niet bevordelijk is voor je objectiviteit. Na wat gejoel van die kant richting mijn persoontje was deze meneer er waarschijnlijk van overtuigd geraakt dat zij gelijk hadden. (Misschien even een korte uitleg, publiek van de tegenstander is het bijna nooit eens met de vlagger van de andere partij!!) En vanaf dat moment is hij druk murmelend, met advies richting de scheids, mij als een soort terrier gaan volgen. Dit alles vond ik nog niet zo twijfelachtig, wat wel twijfelachtig was, is het feit dat hij in de rust naar de kleedkamer van de scheids is gegaan(op de weg er naar toe nog joviaal een SKNWK supporter op zijn schouder slaand??) en die goed leidende scheids op bepaalde punten/mogelijke fouten heeft gewezen. Dit is volgens mij je reinste beinvloeding van een wedstrijd. Hij gaf ook aan dat hij mijn persoontje niet geheel eerlijk vond vlaggen. Ik heb dit fenomeen al eerder geprobeerd uit te leggen, hier dan nog maar een keer: Wat is niet eerlijk? Ik zie het anders dan de tegenpartij? Is dit niet eerlijk? Ik zie het fout? Is dit niet eerlijk? Of is dit gewoon menselijk? Zo zie je maar, ook dit geeft voer voor een discussie zonder eind, hetzelfde dus als die buitenspelregel. Hopelijk geeft de KNVB ook eens richting de rapporteurs duidelijke instructies over hun onafhankelijkheid. Net als dat ze de scheidsrechters overvoeren met instructies. En ook voor hen geldt, dit alles is geschreven met een vette knipoog.
Nu de wedstrijd maar weer, hier had ik eigenlijk geen twijfel over. Die leefde al heel de week en het was vrijdagavond zelfs ongewoon stil in de plaatselijk HoReCa!! Als er dan al twijfel mocht bestaan dan was dat meer over de wedstrijd van volgende week, want het is dan de kunst om er ook weer te staan! De wedstrijd begon zoals verwacht vrij aftastend maar niet overdreven nerveus. Na wat kleine speldeprikjes van onze kant, dachten zij te scoren, maar zoals later ook beaamd door de tegenstander zelf was dit uit buitenspelpositie. Wat er daarna allemaal gebeurde voor het doel van SKNWK is eigenlijk met geen pen te beschrijven, maar gelukkig hebben we de beelden nog, welke je bijgaande link kunt bewonderen http://youtu.be/cT7sa7dZQY4. Voor rust kregen wij welgeteld 8 goede kansen. Uit 1 daarvan, na wat gerommel in hun defence, scoorde Mike, 1-0. Even later werd de snelle P weer eens weggestuurd en die maakte deze kans snoeihard af, 2-0. Voor rust kwamen zij met een zondagsschot op de lat, waarna de bal op miraculeuze toch nog in ons doel verdween, op 1-2. En eerlijk is eerlijk als zij voor rust een pingel hadden gehad, hadden we daar weinig over te zeggen gehad, maar de scheids werd belemmerd in zijn gezichtsveld en kon het niet goed waarnemen. Gelukkig was er nog wel die rapporteur die hem dit nog wel is gaan inwrijven, ik zou zeggen ga zelf eens fluiten. Er is een tekort aan scheidsrechters niet aan rapporteurs, die hebben we er net zoveel als bondscoaches. Trouwens ben ik wel benieuwd naar mijn rapport over de wedstrijd, ZSC-dames 1 tegen Dauwendaele, waar ik zelf de fluit in de handen heb genomen, maar dit terzijde.
Na rust gingen wij vrolijk verder met het creëren van kansen, nu waren dit er 11. Via Robin werd het 3-1. De 4-1 was een doelpunt om in te lijsten. Onze eerstgeborene nam een afgeslagen bal net over de middenlijn op zijn slof en tot zijn grote vreugde en die van ons en van al het publiek zeilde de bal over de keeper in de bovenhoek. Nu volgde er echt een explosie van vreugde, ook op bijgevoegde beelden te zien. Via Arjan werd het ook al snel 5-1. Game, set en match zeg je dan, maar het blijft een raar spelletje. Concentratie aan onze kant verslapte naar zo’n 50% en dan zie je hoe belangrijk die concentratie ook is. Zij kwamen binnen een paar minuten terug tot 5-3, dit waren eigenlijk niet eens door hun gecreëerde kansen maar doordat wij met onze hoofden in de wolken liepen. Gelukkig hadden we nog een spitsje op reserve en die bracht ons in veilige haven, 6-3. Het slotakkoord was nog voor hun, 6-4.
Op naar het bier en de stroa.
Twee daagjes nagenieten en uitkateren en dan de blik/focus richting Colijn.