Gisteren de derby Z.S.C. ’62 1 – S.K.N.W.K. 1. En wat het precies is, als we dat zouden weten, konden we er iets mee doen. Maar zoals wel vaker de laatste seizoenen tussen beide teams was Z.S.C. gewoonweg veel feller en scherper en moesten de blauw/zwarten met de billen bloot. De uitslag, 6-4, doet misschien vermoeden dat het best nog spannend was, maar dit was het absoluut niet. De thuisploeg zegevierde zeer terecht en S.K.N.W.K. kan haar wonden gaan likken.
Het moet gezegd, vooraf bij S.K.N.W.K. blijkt dat clubtopscorer Martijn Backx niet inzetbaar is wegens een blessure. In de wedstrijd valt dan na zo’n 20 minuten ook nog spits Robert Padmos geblesseerd uit (samen met Backx dit seizoen toch al goed voor 31 competitietreffers !!). Dan komen de blauw/zwarten ook nog op voorsprong, maar deze treffer wordt wegens vermeend buitenspel afgekeurd.
En op 2-1 wordt Emiel Kuijten vlak voor rust binnen de 16 gevloerd en moet een strafschop krijgen (en misschien een rode kaart voor de ‘overtreder’). Helaas zag de scheids dit niet als een overtreding. En bij de 3-1 van Z.S.C. gaat een overduidelijke handsbal aan vooraf, die de scheidsrechter helaas niet zag. Als dit nu eens allemaal anders zou zijn gelopen gisterenmiddag dan had het waarschijnlijk heel anders kunnen gaan. Maar ALS telt niet in de sport.
Al heel snel is duidelijk dat Z.S.C. ’62 de gasten helemaal niets kado gaat doen. Dat doet S.K.N.W.K. deze middag veel beter…… Het eerste kadootje is een terugspeelbaal. Doelman Mike Bakker van S.K.N.W.K. kreeg de bal niet goed weg en voor Z.S.C. een koud kunstje om de 1-0 te maken. De Nieuwerkerkers proberen wel, maar kunnen niet echt iets afdwingen. De achterhoede van S.K.N.W.K. geeft deze middag heel veel ruimte weg in de rug. Hiervan profiteert de thuisploeg. Via het been van rechtsback Robbert Uijl verdwijnt de bal achter Mike Bakker, 2-0.
Z.S.C. krijgt dan nog een aantal prima mogelijkheden, maar weten deze, mede door goed keeperswerk van Mike Bakker niet te verzilveren. De eerste speldenprik van S.K.N.W.K. is gelijk een goede. Aanvoerder Carlo v/d Maas kopt keihard op de lat vanuit een corner. Het lijkt dat de gasten hiervan een beetje uit hun schulp kruipen.
Een schitterend afstandsschot van Remco v/d Berge komt bovenop de lat. De bal gaat omhoog en blijft binnen het speelveld. Tot geluk van S.K.N.W.K. werkt de keeper van Z.S.C. de bal in eigen doel, 2-1. Dit geeft S.K.N.W.K. toch weer wat moed.
Het is Emiel Kuijten (die de geblesseerde Robert Padmos) heeft vervangen die twee man van Z.S.C. passeert en dan binnen de beruchte lijnen overduidelijk ten val wordt gebracht. Strafschop en het duidelijk ontnemen van een scoringskans (dus rood), maar scheidsrechter Schipper ziet er helaas geen overtreding in. Zodoende blijft het dus 11 tegen 11 en 2-1. Hiermee gaan beide teams om een bakje thee.
Je hoopt dan dat S.K.N.W.K. in de 2e helft uit een ander vaatje zal gaan tappen, maar dit is helaas niet het geval. Al heel snel scoort Z.S.C. ’62 de 3-1, maar deze wordt afgekeurd wegens buitenspel. Niet veel later is het wel raak. Een overduidelijke handsbal op het middenveld van een Z.S.C. ’62-speler wordt helaas niet bestraft (omdat dit buiten het gezichtsveld van de scheidsrechter gebeurd). Hiervan weet de thuisploeg wel te profiteren, mede omdat S.K.N.W.K. opnieuw veel te veel ruimte weggeeft achter de verdediging en gewoonweg niet opgewassen is tegen de snelheid van de rood/witten, dus toch 3-1.
Dan gaat het hard. S.K.N.W.K. blijft volharden in het op één lijn spelen en dit is ‘kaasie’ voor de thuisploeg. Nadat ze eerst een paar goede kansen nog niet weten te scoren, valt de 4-1. Als dan na een afgeslagen corner (bal kwam op de lat) de bal van zo’n 35 meter over Mike Bakker in het doel beland, denk je dat het over en sluiten is, 5-1.
Maar dan blijkt dat Z.S.C. toch ook zeer kwetsbaar is (of hebben ze het idee dat de wedstrijd al binnen is?). Wilco de Valk kopt eerst de 5-2 binnen. Als spits Stefan Vermeer dan op prachtige wijze ook de 5-3 binnenschiet, lijkt het toch nog even spannend te worden.
Typisch is dan wel dat de thuisploeg al de hele wedstrijd heel fel en kort speelt (en S.K.N.W.K. niet) en dat S.K.N.W.K. dan in de aanval is en er een speler van Z.S.C. op het veld gaat liggen wegens een blessure. S.K.N.W.K. speelt dan sportief de bal uit………(sportief of niet, de vraag is of je dat op dat moment moet doen en of het andersom ook zou zijn gebeurd). Maar zo geschiedde.
S.K.N.W.K. kan helaas niet meer voor de 5-4 zorgen en het is Z.S.C. dat andermaal via een vlijmscherpe uitbraak de 6-3 aan kan tekenen. Dit overigens na weer een blessurebehandeling aan Z.S.C.-zijde waarbij S.K.N.W.K. de bal wéér heeft uitgespeeld. Ze spelen de bal terug, maar S.K.N.W.K. speelt de bal dan breed in de achterhoede en door de druk van Z.S.C. weten ze nog te profiteren. De speler van Z.S.C. vindt het dan nodig om het vele S.K.N.W.K.-publiek nog een beetje te provoceren.
Het slotakkoord is voor S.K.N.W.K. Het is Emiel Kuijten die de stand nog een beetje draaglijk maakt (maar dat is dan ook gelijk het enige) en de score van 6-4 op het scorebord laat aantekeken. Na zo’n 11 minuten blessuretijd zit deze derby erop en is de conclusie dat Z.S.C. ’62 overduidelijk en zeer terecht de winnaar is van dit duel.
S.K.N.W.K. kan weer in de achtervolging, want zij zakken van 1 naar 3. Z.S.C. ’62 voert de ranglijst nu aan met 43 punten. ’s Heer Arendskerke en S.K.N.W.K. volgen op 40, maar speelden beide nog één wedstrijd minder. En laat dit nu net S.K.N.W.K. – ’s Heer Arendskerke zijn (wordt ingehaald op 29 maart a.s.).
S.K.N.W.K. mag aankomende zaterdag het geschonden blazoen gaan oppoetsen in Hoedekenskerke. Aanvang is 14:30 uur.
