Pas elf minuten voor het einde was SKNWK doordrongen van het feit dat ze volgend seizoen in de derde klasse had kunnen voetballen. Dat besefte ook de stoppende (?) Emiel Kuijten. ,,Dit is toch één van mijn laatste keren dat ik misschien kans heb om te promoveren.”
Omdat SKNWK te laat besefte wat er te halen was tegen Wemeldinge, was de 2-3-overwinning van de Reimerswaalse ploeg een logisch gevolg. En dat terwijl de Nieuwerkerkse formatie voldoende vertrouwen en geloof uit de 2-3-zege op Beek Vooruit van twee weken geleden had geput. Omdat Wemeldinge vorige week met 7-1 van dezelfde Prinsenbeekse ploeg had gewonnen, was de winnaar van het duel SKNWK-Wemeldinge op sportpark Het Springer sowieso verzekerd van promotie naar de derde klasse. Voor de goede orde: bij Wemeldinge was dat zaterdag al met een gelijkspel een feit.
Te vroeg liep SKNWK – ook buiten de lijnen was Wemeldinge met een flinke supporterschare goed vertegenwoordigd – achter de feiten aan. Wemeldinge profiteerde in de dertiende minuut van de te grote ruimtes achter de defensie van de thuisploeg en kon simpel 0-1 aantekenen. Met andere woorden: SKNWK moest er nu twee maken om de vierde klasse te kunnen verlaten. Tussen die treffer en de tweede goal van Wemeldinge toonde SKNWK bijzonder weinig stoot- en daadkracht om er weer een wedstrijd van te maken. Kuijten beleefde die fase als volgt: ,,In de eerste helft kregen we die tweede bal gewoon niet pakken en Wemeldinge was daar steeds feller op. Onze acties kwamen niet echt goed door en een deel van ons was zenuwachtig. Dat moet je er eigenlijk uitspelen, maar dat deden we niet. Dan loop je achter de feiten aan.” Dat werd nog duidelijker toen Wemeldinge al dan niet via een buitenspelsituatie in de 34e minuut de 0-2 aantekende. Pas twee minuten voor rust zorgde SKNWK voor het eerste, grote gevaar voor de goalie van de opponent. Echter, oog in oog met de doelman schoot opkomende middenvelder Robbert Padmos op de lat.”
Een doelpunt zo vlak voor de pauze had een keerpunt in het duel kunnen zijn. In plaats daarvan gooide Wemeldinge net na rust de wedstrijd in het slot, als het ooit al een wedstrijd was geweest. Hierbij kon ze Mike Bakker extra bedanken want de SKNWK-keeper had op onverklaarbaar wijze niet in de gaten dat er een speler van Wemeldinge in zijn buurt was. De Wemeldinger pikte de bal op en maakte de 0-3 in het lege goal. Het behoeft verder geen uitleg dat Bakker wel door de grond kon zakken. Dat Wilco de Valk twee minuten later de 1-3 maakte, deed de spanning in de wedstrijd allerminst toenemen maar zorgde er wel voor dat SKNWK wat beter ging voetballen en de laatste schroom van zich afgooide.
Kuijten: ,,In de tweede helft pakken we het een beetje op en spelen we wel het combinatievoetbal. Dan kan je ze wel pakken. We scoren twee keer en hebben ze eigenlijk niet veel meer te vertellen. Maar het was eigenlijk te laat ja”. Na de 2-3 kreeg SKNWK bij één aanval nog een kansje op de gelijkmaker. Daarna creëerde de thuisploeg hoegenaamd geen kans meer en een vierde treffer was wel noodzakelijk.
Drie minuten voor het einde had Kuijten zittend op het veld zich al neergelegd bij het verlies en dus een langer verblijf in de vierde klasse. Of de buitenspeler daar na de zomer ook nog speelt, is twijfelachtig. ,,Ik ben ook al 31. Voor mij hoeft het allemaal niet meer zo.” Kuijten heeft een eigen zaak en lag er twee keer lang uit vanwege een sleutelbeenbreuk en een afgescheurde voorste kruisband. ,,Dan kan ik ook niet werken en dan hoeft het voor mij niet zo om te spelen in eerste elftal.”