Zaterdagavond net half acht: op het terrein van Yolande van Dijke aan de N59 staat slechts nog de tent van het menevenement waar ’s middags zeker tweeduizend mensen aanwezig waren op Super Saterday die ’s morgens begon bij zenuwachtige, jeugdige MTB’ers aan het vertrek van het NK in Boswachterij Westerschouwen. WereldRegio bezocht alle evenementen en doet verslag.
Je zou je bijna afvragen: hoe krijg je allemaal op één dag gepland? Zes sportevenementen: NK MTB voor de jeugd in Burgh-Haamstede, een beachtennistoernooi aan de Brouwersdam, een menevenement langs de N59, een beachvolleybaltoernooi in Renesse, de WereldRegio Cup in Bruinisse en de Halve van Renesse (foto). En dan was het ook nog de zaterdag na Hemelvaart en Renessedag. Hoe verzin je het? En als je dan besluit 4 juni om te dopen tot Super Saturday, moet je wel even een plan de campagne maken. Overal even je gezicht laten zien, een kiekje hier, een praatje daar. De grootste ‘zorg’: hoe de drukte in Renesse te ontlopen?
De zeer zonnige dag – voor sporten is het eigenlijk te warm – begint in Boswachterij Westerschouwen waar jonge MTB-rijders zeven nationale titels verdelen. Daarna naar de Schouwse voet van de Brouwersdam via de buitenring van Renesse, waar het al behoorlijk druk is, en de Helleweg naar de Rampweg. Een stukje lopen naar het eerste beachtennistoernooi op Schouwen-Duiveland. Bij De Strandtent wacht organisator Ronald van Slooten op zijn deelnemers die wat verlaat zijn. Ja, de drukte richting de stranden doen de start van het beachtennis vertragen.
Vertraging vreesde ik deze dag ook, zeker in Renesse. Echter, na twee van de zes evenementen op Super Saterday is er nog niets aan de hand. Ook niet op weg naar het beachvolleytoernooi.
Via de Lindelaan, een voor mij tot nu onbekende éénrichtingsstraat achter het drukke centrum van Renesse kom ik zonder enige verkeersrompslomp bij de strandpaviljoens Blasa Bloesa en De Schorpioen. Namens Forza staan onder andere Lydia Mol en Lisa Weeber de organisatie bij. Vanuit een tentje overzien het hoofdveld met achter hen vele andere volleybalvelden. De wind is zaterdag voor iedereen enigszins een spelbreker. Voor de rest vermaakt iedereen – van hoog tot laag niveau – zich opperbest in het (volleybal)zand van Renesse.
Terug de strandovergang over en op weg naar de Halve van Renesse om de lopers net na Nieuw-Haamstede ‘op te vangen’ voor wat foto’s onderweg. De weg van het Renesser strand naar de Badweg in Burgh-Haamstede verloopt moeiteloos. Aldaar moeten de verkeerssuppoosten van de Halve van Renesse hier en daar optreden om het verkeer er op te wijzen dat hier onder welhaast tropische omstandigheden wordt hardgelopen. Arjan Beije is bij de Badweg, zo’n twaalf kilometer na de start, de beste eilandelijke atleet. Dat is hij bij de finish in een zeer sfeervol en druk centrum nog steeds. De weg naar de finish gaat voor mij weer zonder problemen. Op het Transferium is nog plek genoeg voor mijn auto. Even een kleine wandeling naar het centrum en ik sta midden in (de Halve van) Renesse. Voor een nog beter overzicht loop ik naar het balkon van Delta Warenhuis. Dan zie je pas hoe het er krioelt van de mensen. Renesse kan trots zijn op een mooi, nieuw evenement. En ik lig nog altijd op schema om genoeg tijd te spenderen op het menevenement en de WereldRegio Cup.
Nog, want Renesse uit kan rond twee uur alleen via de weg langs het Transferium. Na toch een rondje te hebben geprobeerd sluit ik aan in de file, die wordt veroorzaakt door lopers van de Halve van Renesse die langs de rotonde van de Recereatieverdeelweg worden gestuurd. Niet handig, daar had de organisatie wat beter om moeten inspelen. Maar, noem mij een evenement op wat de eerste keer wel vlekkeloos verloopt. Zo liep ook de winnaar nog een stukje verkeerd onderweg, maar werd desondanks met ruime voorsprong winnaar.
Hoe dan ook, het oponthoud leidt niet grootste vertraging. Dus op naar het menevenement waar het vertier, plezier, sport en spel weer als vanouds duizenden mensen vermaakt. Eten, drinken, fraaie menparcoursen, een strodorp, kundige dressuurproeven en mooie springsport boeien de toeschouwers. Als je wat betekent in de eilandelijke paardensportbranche, is het menevenement te place to be. Eén van de hoogtepunten van het zesde menevenement is een spectaculaire westernshow. Zes ruiters en amazones maken halsbrekende toeren en stunts op hun paarden uit. Kortom, meer dan de moeite waard.
Op naar het laatste sportevenement van Super Saturday: de WereldRegio Cup. Als ik de kenners moet geloven heb ik weinig gemist voor aanvang van de wedstrijden in de finalepoule. Het te warme weer en de vele incomplete selectie zijn daar ongetwijfeld debet aan. Vanwege de hoge temperatuur worden de wedstrijden tussen Bruse Boys, Duiveland, DFS en ZSC’62 ingekort van tweemaal twintig naar tweemaal vijftien minuten. Gaandeweg de finalepoule wordt duidelijk dat Duiveland als enige de WereldRegio Cup verdient. Nadat de laatste bal getrapt gaan de Oosterlandse armen omhoog en wordt er rijkelijk met champagne gespoten. Voordat Duiveland de beker op mag gaan halen, worden eerst de klasseringen van de andere ploegen opgesomd. Bij het noemen van Zierikzee, dat niet met haar eerste speelde en als achtste eindigde, klinkt er boe-geroep. En nadat Duiveland zich heeft laten fêteren, wordt ook de schrijver dezes naar voren geroepen omdat zijn krant hoofdsponsor is. Weer roept er iemand ‘boeoeoe’.
Het is mooi geweest. Via de kantine van Bruse Boys verlaat ik Super Saterday en word nog even aangehouden door Nico de Keijser. Wil graag nog even wat met hem drinken, maar de dag is lang genoeg geweest. Ik wens hem en Henk Groeneveld, die naast hem staat, een goed weekend en stap de auto in.
Terug naar huis passeer ik het al bijna verlaten terrein van het menevenement waar slechts een tent en enkele strobalen getuigen van weer een geslaagd menevenement en een Super Saturday op Schouwen-Duiveland dat het predikaat ‘super’ met verve uit heeft gedragen.
Peter Godrie