door Michiel Bouwman.
COLIJNSPLAAT – De komende weken is het erop of eronder voor Colijnsplaatse Boys.
De hekkensluiter in de derde klasse A van het zaterdagvoetbal staat vier punten achter op plaats elf, een plek die de gelegenheid biedt om handhaving (via nacompetitie) in eigen hand te houden. En met nog maar drie wedstrijden te spelen gaat de tijd dringen.
Colijn speelt voor het vierde jaar achtereen in de derde klasse, maar niet eerder was de situatie zo penibel. De Noord-Bevelanders eindigden ieder jaar zo rond de zevende plaats. Maar dit seizoen wil het niet vlotten. Een ‘gebrek aan bezieling en motivatie’ bij de spelersgroep kostte trainer Ron Amperse in februari de kop, waarna Marcel van Duijn per direct werd aangesteld. De Katwijkse oefenmeester had vroegtijdig moeten wijken bij Zierikzee en kon dus een paar maanden eerder dan gepland aan de slag bij Colijnsplaatse Boys, waarbij hij na de zomer actief zou worden. “Ik trof een groep aan die een frisse wind nodig had”, zegt Van Duijn. “De club vond dat jongere spelers te lang stilstonden in hun ontwikkeling. Vanuit mijn ervaring bij Quick Boys 2 is dat gesneden koek. Jonge spelers beter maken is toch het leukst.”
,,Bij Colijnsplaatse Boys ben ik net te laat ingestapt. Anders hadden we niet gestaan waar we nu staan, maar drie of vier plaatsen hoger. Het merendeel van de groep wil heel graag, maar je hebt in de derde en vierde klasse altijd een paar spelers die lekker een potje willen spelen. Daar loop je altijd tegenaan. Er gelden hier andere regels dan bij Quick Boys 2. Je moet als trainer wel kunnen inleveren, water bij de wijn kunnen doen. Het plezier is blijkbaar belangrijker.”
Van Duijn, Katwijker, kijkt toch een beetje zijn ogen uit in het Zeeuwse voetbal. “De angst om te verliezen regeert hier. Met Quick Boys 2 wonnen we met 7-0 en 0-4 van Hoek 2. Dat opende mijn ogen. En de vorige trainer van Colijnsplaat speelde 4-4-2 en loerde op de counter. Ik wil dominant spelen, met 4-3-3 of zelfs met drie verdedigers. Dat was een hele omschakeling en tekent ook het dilemma waarmee ik zat: meer voetbal in de ploeg brengen of behouden blijven in de derde klasse?”
Er is nog iets dat Van Duijn opvalt. “In Zeeland zijn veertien, vijftien trainers voortijdig vertrokken. Bij mindere prestaties wordt er al snel naar een trainer gekeken en dat is vaak onterecht. Ik denk erover om een minicongres te organiseren om met andere trainers gedachten uit te wisselen. Wij moeten steeds meer, we moeten completer worden. Andere tijden, andere wetten. Daar wil ik graag over discussiëren. Er moet iets gaan gebeuren in het Zeeuwse voetbal. De geldingsdrang, het presteren, dat mag wel meer naar voren komen. Ik zag een speler bij Patrijzen, van wie ik me afvroeg wat hij in de vierde klasse deed. Die kan zeker twee klassen hoger spelen. Dat zie ik veel te veel hier. En JVOZ krijgt veel kritiek omdat ze overal spelers vandaan halen, maar zoiets moeten we juist tóejuichen.”
Terug naar Colijn: na het aantreden van Van Duijn verloor Colijnsplaatse Boys vier keer op rij, maar de geel-groenen wachten sowieso al sinds 6 november op een driepunter. Destijds werd concurrent SKNWK met 6-2 verslagen, terwijl die ploeg afgelopen weekend afgetekend won van Colijn (4-0). “Op het moment dat we achter komen, zie je het mentaal in elkaar vallen”, zegt Van Duijn. “Dat zag je tegen SKNWK ook. Ik had van tevoren nog gezegd: voorkom onnodige overtredingen rond het zestienmetergebied, want daar ligt de kracht van die mannen. Maar na twintig minuten kregen we een vrije trap tegen waaruit een doelpunt viel. Het werd volledig terecht 4-0. Of dat de doodsteek is? Voor je gevoel zeg je: ja. Maar als je naar de ranglijst kijkt, kan het nog. De kwaliteit is er, maar voor deze selectie zou het niet erg zijn om even in de luwte van de vierde klasse te zitten.”