Precies veertien jaar geleden stond Zeeland op zijn kop bij het bezoek van de toenmalige landskampioen Ajax dat ter voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen een trainingskamp had opgeslagen aan de kust van Walcheren. Drie wedstrijden werden gespeeld tegen het Zeeuws elftal en wel boven en onder de Westerschelde. Opvallend in die periode was dat het ploeg uit Amsterdam met trots de Europese beker voor landskampioenen aan den volke kon tonen. Dat was tot nu toe ook de laatste keer in de geschiedenis van het Nederlandse voetbal. Deze zomer was het AZ dat als kampioen in Zeeuws-Vlaanderen neerstreek om zich op te laden voor het nieuwe voetbalseizoen. Toch ademt een bezoek van AZ een andere sfeer uit dan dat het geval is bij ploegen als Ajax en Feyenoord. De club uit Alkmaar heeft dan ook wat in te halen.
Naast mij merkte een toeschouwer op dat de presentatie van de scheidsrechter bij de wedstrijd tussen het Zeeuws elftal en AZ, Jo-Annes de Bat uit Goes, doet denken aan Pieter Vink. Ooit ontmoette ik de toen nog onbekende Vink in Noordwijk in de aanloop naar zijn inmiddels imposante carrière. Ik heb me in alle eerlijkheid tegenover hem afgevraagd wat iemand bezielt om scheidsrechter te worden in het voetbal. Om de scenario’s in diverse bestuurskamers te doorlopen, als kop van jut te dienen voor gemankeerde voetballers en voor asociaal publiek. Om daarna terug te vallen in de volstrekte eenzaamheid van de afzonderlijke kleedkamer. We weten intussen hoe het met Vink is gegaan. Hij telt mee op de Europese schaal.
Jo-Annes de Bat symboliseert de opkomst van jonge scheidsrechters uit het Zeeuwse. Bij het algeheel landskampioenschap voor amateurs had hij de bloedstollende wedstrijd tussen WKE en Rijnsburgse Boys volledig in de hand. Hij is de ambassadeur van het Zeeuwse arbiterskorps. De Bat bevindt zich in de hoogste categorie van scheidsrechters in het zaterdagamateurvoetbal (groep 1) met Harold van de Ketterij uit Goes en Jacob van den Berge uit Bruinisse. Opmerkelijk is de enorme progressie die Jacob heeft doorgemaakt. Hij acteert nu op het niveau waar hij thuis hoort. Omdat chauvinisme mij niet geheel vreemd is, kijk ik ook met belangstelling naar de ontwikkeling van Hans Verhoek uit Oosterland die nu in groep 4 gaat fluiten.
De kwaliteit van de Zeeuwse arbiters schrijf ik voor een belangrijk deel toe aan de begeleiding, met name vanuit de scheidsrechtersvereniging Noord- en Zuid-Beveland. Good-old Rien van Haaften speelt hierbij een prominente rol. Natuurlijk zal hij zijn bijdrage relativeren maar ik ben er zeker van dat zijn drive op een goede wijze wordt overgebracht op de huidige lichting. Van Haaften floot betaald voetbal en was ook op het hoogste amateurniveau een persoonlijkheid die situaties in het veld, vooral zonder kaarten, tot een oplossing bracht. Hij heeft op mij een onuitwisbare indruk gemaakt toen hij na afloop van een wedstrijd een speler letterlijk in zijn nekvel pakte en hem tot de orde riep.
De scheidsrechtersverenigingen verdienen volledige ondersteuning en de voetbalclubs moeten niet schromen hierin te investeren, zodat het voetbal in de breedte aan kwaliteit kan toenemen. Want zonder de leidsman kunnen we het wel schudden, getuige de paniek die uitbreekt als de scheids niet op tijd is of helemaal niet komt.
Wat zullen we Adrie de Willegen gaan missen….
De vraag en tegelijkertijd de uitdaging is of een voormalig prof-scheidsrechter Rien van Haaften opvolging krijgt vanuit het Zeeuwse.
Angelo Boonman uit Sas van Gent proeft al een jaar aan het echte werk als assistent in de ere- en eerste divisie en staat op de nominatie om internationaal ingezet te worden.
Wie volgt?
Joop van der Laan