Vrijdagavond werd ik, na de Algemene Ledenvergadering , door bestuur en leden van S.K.N.W.K. getrakteerd op een fantastische afscheidsreceptie. Na ruim 15 jaar de functie van penningmeester te hebben bekleed en daarna nog wat andere dingetjes te hebben gedaan voor de vereniging was het dan eindelijk zover. Een speurtocht van bijna 2 jaar had een nieuwe penningmeester opgeleverd en kon mijn reeds lang aangekondigde vertrek eindelijk plaatsvinden.
Het bestuur heeft er alles aan gedaan om het een groots afscheid te laten worden. Er was een afgevaardigde van de K.N.V.B. die mij namens de K.N.V.B. de waarderingsspeld in zilver uitreikte. Niet iets waar ze zomaar mee rondstrooien heb ik begrepen. Ik ben er erg trots op.
Nadat voorzitter Wim van de Zande een mooie toespraak had gehouden, waarin nog een bekend gedicht verwerkt zat, deelde hij mij mede dat ik benoemd werd tot erelid van S.K.N.W.K. Hier werd ik zelfs even stil van. Zelden heb ik me zo gewaardeerd gevoeld.
Ik wil een ieder die meegewerkt heeft aan deze fijne avond, een ieder die de moeite had genomen om naar de kantine te komen, een ieder die persoonlijk of namens het 1e elftal mij nog wat overhandigt heeft en een ieder die ik de hand heb mogen schudden namens mijzelf en Inge heel hartelijk danken. Het was fantastisch.
Tot ziens langs de lijn,
Fred
.jpg)