door Hans Segboer
Over de uitslag maakt Thijs Rentier (12) zich nooit al te veel zorgen. De voetballer uit Nieuwerkerk weet dat een uit- of thuiswedstrijd niet echt iets is om wakker van te liggen. Integendeel, wie de ranglijst bekijkt, ziet dat het D1 team van Thijs het woord verliezen nog moet tegenkomen.
Thijs Rentier: ,,Een leventje als profvoetballer zie ik helemaal zitten.” foto Dirk-Jan Gjeltema ©
Thijs traint en speelt – sinds dit seizoen ook in de competitie – in het D-team van de JVOZ, de Jeugd Voetbal Opleiding Zeeland. Thijs: „In het begin van het seizoen speelden we alle tegenstanders van de mat. We hadden een doelsaldo van 87 voor en eentje tegen. Winnen is leuk, maar zo was er toch weinig lol aan. Niet voor de tegenstander, maar ook niet voor ons. De KNVB heeft ons toen een klasse hoger gezet, maar ook toen ging het eigenlijk veel te makkelijk. Nu spelen we in de eerste klasse en dat gaat stukken beter.“
De JVOZ is voor Thijs een opstap naar een eventuele profcarrière. „Ik speelde altijd bij SKNWK in Nieuwerkerk, maar kreeg de kans om bij JVOZ te komen trainen. Een buitenkans, die ik met twee handen heb aangepakt. Betekent wel heel drukke en volle dagen voor mij. ’s Morgens vroeg de deur uit naar Vlissingen om op Scheldemond de lessen te volgen. Een perfecte school, want ze werken heel nauw samen met de JVOZ. Hans Schalkwijk coördineert hier alles en zorgt er voor dat de trainingen, de wedstrijden en de lessen prima samengaan.“
Huiswerk
„’s Middags gaan we met de groep altijd eerst huiswerk maken en dan rijd ik naar Souburg om te trainen op het veld van RCS. Als het meezit – dat wil zeggen, als ik met Dolf Roks mee kan rijden tot Kortgene – ben ik om pakweg half zeven ’s avonds weer thuis. Met de bus ben ik nog langer onderweg. Da’s best een lange dag hoor. Maar mij zul je niet horen klagen. Ik heb het hartstikke naar m’n zin. Wat wil je ook. Dennis en Gérard de Nooijer zijn uitstekende trainers. Hebben als prof op een hoog niveau gevoetbald. Weten dus precies hoe het spelletje gespeeld moet worden. Weet je, Dennis is ook niet zo soft. Je moet echt niet lopen piepen als je eens een tik krijgt. Dan roept-ie: Niet zo flauw, doorspelen, ik heb ook wel eens pijn gehad.“
Het voetbaltalent uit Nieuwerkerk speelt het liefst op de rechtsvoorpositie. „Ik ben redelijk snel, ben aanvallend ingesteld en kan een goeie assist geven. Nee, scoren doe ik niet zo vaak. Schieten gaat goed, maar ik ben nu de laatste tijd vooral bezig om m’n linkerbeen – m’n chocoladebeen – beter te gaan gebruiken. Voetballers die tweebenig zijn, zijn completer, weet je.“ In het veld zul je Thijs niet gauw horen kletsen. Thijs: „Ik ben absoluut geen prater. Niet tegen m’n medespelers, niet tegen de tegenstander en ook niet tegen de scheids. Tja, misschien ben ik wel te aardig, wie weet. Ik ben geen ruziezoeker, ik draai me liever om.“
Tijdens de kerstvakantie lagen de trainingen – tot z’n grote spijt – stil. „Jammer, wat mij betreft gaan we in de vakanties gewoon door. Nu heb ik thuis maar wat doorgetraind. Balletje trappen in de tuin en tegen de garagemuur. Trouwens, als ik de hond uitlaat, dan gaat de bal ook altijd mee. Lekker dollen onderweg.“
Twee keer per jaar ontvangen de spelers van JVOZ een heus rapport. Zijn ’kerstrapport’ was dik in orde. „Allemaal voldoendes“, grijnst Thijs, „want dat is de keerzijde. Wie niet voldoende presteert, moet aan het einde van het seizoen vertrekken. En dat is het laatste wat ik wil. Daarom doe ik ook m’n stinkende best, want ik wil absoluut slagen. Een leventje als profvoetballer zie ik helemaal zitten. Bij welke club? Tja, als dat Ajax zou kunnen zijn, dan zul je me zeker niet horen klagen…“