De voeten van Kloetinges creatieve geest, Zenya Deurloo, doen weer wat het hoofd wil: ‘Last van mijn schouders’

“De overstap van een betaald voetbalorganisatie naar het amateurvoetbal was voor mij een grote verandering. Bij een BVO is je hele dag gevuld met voetbal, dat was vanaf mijn achtste (Deurloo ging toen naar de jeugdopleiding van Feyenoord, red.) mijn leven. Vorig seizoen was het grootste verschil dat ik opeens veel meer vrije tijd had, omdat voetbal niet meer de hele dag in beslag nam. Dat was wennen en eerlijk gezegd had ik het daar wel moeilijk mee. Het was een uitdaging om die tijd op een zinvolle manier in te vullen. Ik zocht naar richting in mijn maatschappelijke carrière. Dat heeft me wel veel geleerd over mezelf.”

“Ja, absoluut. Het was niet alleen de extra vrije tijd, maar ook de mentale switch die ik moest maken. Voetbal was altijd het belangrijkste in mijn leven en nu moest ik het zien als een bijzaak. Dat was lastig, omdat ik altijd de drang had om te presteren en te winnen. Op het veld merkte ik dat ik niet vrijuit kon spelen. Wanneer je buiten het veld niet lekker in je vel zit, is het moeilijk om op het veld te presteren. Ik voelde de druk om te bewijzen dat ik nog steeds op hoog niveau kon spelen. Eigenlijk zat dat zat me in de weg.”

“Dit seizoen voelt anders. Ik heb nu een duidelijker perspectief voor de toekomst en dat geeft me rust. Vorig seizoen was ik vooral bezig met het vinden van een nieuwe richting in mijn leven, omdat het profvoetbal naar de achtergrond verdween. Dit jaar heb ik een studie gevonden die echt mijn passie is en dat geeft me meer houvast. Voetbal is nu een bijzaak geworden, iets wat ik nog steeds graag doe, maar zonder de enorme druk die ik eerder voelde. Daardoor kan ik ook vrijer spelen en dat merk ik op het veld. Het voelt alsof er een last van mijn schouders is gevallen.”

“Door mijn topsportverleden ben ik altijd bezig geweest met het uiterste uit mezelf te halen, zowel fysiek als mentaal. Er gebeuren zoveel dingen in de sportwereld die je mentaal uitdagen en ik raakte steeds meer geïnteresseerd in waar gedrag vandaan komt en hoe je je mentale weerbaarheid kunt verbeteren. Dat was voor mij de drijfveer om toegepaste psychologie te gaan studeren. Ik wil begrijpen waarom mensen doen wat ze doen, vooral in stressvolle situaties. Uiteindelijk zou ik graag topsportpsycholoog willen worden en zo anderen helpen om hun mentale kracht te ontwikkelen, net zoals ik dat zelf heb moeten doen.”

“Zeker weten. Wat ik nu leer, kan ik direct toepassen op mijn eigen spel. Ik begrijp nu beter hoe belangrijk het is om mentaal in balans te zijn, niet alleen voor je prestaties, maar ook voor je algemene welzijn. Het helpt me om minder stress te ervaren en om meer te genieten van het spel. Voetbal voelt nu weer als iets leuks, iets waar ik plezier in heb, in plaats van een verplichting waar ik moet presteren.”