Bron: www.knvb.nl
Oude bekenden en nieuwe gezichten in Zeeuwse trainersgilde: ‘Nee, beu ben ik het zeker nog niet’
Zo rond november komt-ie langzaam op gang, om zijn topsnelheid in de winterperiode te bereiken: de trainerscarrousel. Nu hij nagenoeg is uitgedraaid, zetten we een aantal opvallende zaken in trainersland in het seizoen 2024/25 op een rijtje.
De oudgediende
Romario voetbalde bij PSV, Dennis Bergkamp werd topscorer van de eredivisie. Zomaar wat herinneringen aan 1993, het jaar waarin Adriaan Nieuwenhuijse (64) zijn debuut maakte als trainer in het Zeeuwse voetbal. Nog niet als man langs de lijn, want de Kruininger begon als speler-trainer bij de club uit zijn woonplaats. Nieuwenhuijse begint na de zomer aan zijn 32ste jaar als trainer en is daarmee de meest ervaren, nog actieve hoofdtrainer, in het Zeeuwse voetbal. ,,Dat is al een hele tijd hè? Nee, beu ben ik het zeker nog niet. Ik ben gestopt als tennisleraar en heb nu dus veel meer tijd.”
Cees Houtepen is ook een trainer met een lange geschiedenis in het amateurvoetbal. Hij begon een jaar later dan Nieuwenhuijse, in 1994 bij Arnemuiden. Nu, en ook volgend jaar, staat hij bij Serooskerke voor de groep. Andere namen die al even meelopen zijn Alexander van Keulen (begon in 1996) en John Tahapary (1998). Ook zij staan ook na de zomer langs de zijlijn: bij Arnemuiden en Waarde respectievelijk. Marc de Kunder en Carlos de Jonge, die ook al sinds de jaren negentig actief zijn als trainer, keren na de zomer niet terug. Huib Meerman (begon in ’93) wél, maar als assistent bij Philippine.
De debutant
Dangelo Martien (36) debuteert na de zomer langs de lijn bij het zaterdagteam van Goes. Hij mag dan nog een jonkie zijn in het trainersgilde, toch heeft hij al ervaring. Op zijn 31ste had hij namelijk al zijn UEFA B-diploma op zak. Vooral Gérard de Nooijer wakkerde destijds als trainer van Goes bij hem het trainersvuurtje aan. ,,Er zaten soms trainingen bij, waarbij je echt gewoon sneller móést gaan denken.”
De oud-speler van onder meer Goes en Vlissingen, die nu bij het zaterdagteam van Goes speelt, stopt over een paar weken met voetballen. ,,Ik had altijd de wens om nog met mijn oudste zoon Djayden in een eerste elftal te voetballen. Dat is gelukt. Ik denk dat daarom ook een mooi punt bereikt is om mijn voetbalcarrière af te sluiten. De afgelopen jaren heb ik er veel over gedacht om trainer te worden. Per jaar keek ik of ik het voetballen lichamelijk nog aan kon. En alle trainers die ik sprak zeiden: je moet zolang mogelijk blijven voetballen. Het afgelopen jaar heb ik twee hernia’s gehad. De pijn straalt uit naar mijn benen en rug, dus ik moet iedere zaterdag kijken of ik kan spelen. Zo probeer ik dit seizoen uit te zingen.”
Als trainer hoopt Martien veel te kunnen geven aan jonge spelers. ,,Zodat ze het beste uit zichzelf kunnen halen. Er is goede aansluiting met het team van Dennis (De Nooijer, red.). Eén jongen maakt deze zomer de overstap al. Het zou fantastisch zijn als meer jongens dat lukt. Of ik mijn UEFA A wil halen? Dat is iets voor in de toekomst. Eerst maar eens kijken hoe het bevalt om hoofdtrainer te zijn. Omdat de trainer er de afgelopen weken niet was, heb ik ook al regelmatig de trainingen en wedstrijden ‘gedaan’. Ik heb dus al geoefend. En ik spreek veel trainers, uit hun ervaring probeer ik veel te halen. Zoals Gert Jan van Leiden, met wie ik nog samenspeelde.”
De vertrekker
In deze categorie kunnen we niet om André de Nooijer (55) heen. De trainer van Groede zit al tien jaar aaneengesloten bij die club, maar stopt na dit seizoen. ,,Na in totaal 25 jaar trainerschap ga ik een sabbatical nemen”, legt De Nooijer uit. ,,Vorig jaar overleed mijn vrouw. Ik heb tijd voor mezelf nodig. Voor hoelang? Geen idee… We zullen zien. Ik zal ondertussen zeker wel eens naar Breskens en Groede gaan kijken hoor, en naar mijn kleindochter die in de MO9 van Breskens voetbalt. Maar ik stop zelf even met de voetballerij, eens kijken hoe dat gaat.”
De beslissing om te stoppen was best een moeilijke om te maken, zegt De Nooijer. In het afgelopen decennium is hij met heel veel plezier aan de slag geweest bij Groede. ,,Een warme en fijne vereniging, waar trainers niet gaan en komen zoals bij clubs met prestatiedrang. Toen ik begon speelden we vijfde klasse en we eindigen daar nu waarschijnlijk ook in.” De Nooijer memoreert het bekerduel met ASWH van acht jaar geleden. ,,Die mannen van zo’n hoog spelende voetbalclub vonden het ook prachtig. Een groot feest. Toen had ik al het idee dat prestatie mooi is, maar dat zoiets veel mooier is. Voor mij moet een vereniging een vereniging blijven en het moet vooral leuk zijn.”
Gek genoeg heeft Groede zijn laatste thuisduel – met nog twee speeldagen te gaan – al gehad. ,,De supporters hebben tegen De Markiezaten op 14 april al een voorschot genomen op het afscheid”, vertelt De Nooijer. ,,Maar over twee speeldagen is het écht klaar. Ik zie daar wel tegenop. Ik weet gewoon dat het emotioneel wordt met alles erop en eraan. Dat zal wel even in mijn tenen kruipen.”
Een andere opvallende naam die na de zomer niet terugkeert is die van Ronny Tresonie, die (verdeeld over twee periodes) liefst dertien jaar verbonden was aan Sluis.
Nog onbekend…
Slechts twee clubs hebben voor volgend jaar nog geen trainer vastgelegd. Lewedorpse Boys, waar Huseyin Dogan voortijdig stopte en Mick Vujovic de honneurs waarneemt. Of hij er na de zomer ook trainer is, is nog niet duidelijk. Ook bij zondag-vierdeklasser Hulsterloo is het nog geen uitgemaakte zaak. Jurgen Ruymbeke staat open voor een langer verblijf, op voorwaarde dat er versterking komt.