Bron: www.bndestem.nl
DERDE KLASSE B Wesley van Zon wees woensdag een mooi aanbod van Prinsenland definitief van de hand. De lange spits van Halsteren voelt zich nog niet klaar voor de overstap. Minder dan drie etmalen later kopte hij als invaller de winnende 4-3 binnen, in de laatste minuut. ,,Zo’n scenario verzin je niet. Daar kun je enkel van dromen.’’
Hij was boos voor de aftrap. Eindelijk weer topfit, na een scheurtje in de hamstring dat hem weken aan de kant hield. Maar Van Zon zag zichzelf niet terug bij de eerste elf op het wedstrijdformulier. ,,Heel frustrerend.’’ Na een uur spelen kwam hij alsnog in de ploeg, als vervanger van Noël van Kaam. ,,Extra leuk dat het dan zo eindigt.’’
Dit verdienden mijn jongens niet. Zij voetbalden, Halsteren bleef de hele wedstrijd met tien man achter de bal en dat voor een ploeg die vrijuit kon spelen
In het eerste halfuur zag het er absoluut niet naar uit dat Prinsenland ging struikelen in de kampioensrace. De ploeg van Natalino Storelli deed alles goed, door steeds vroeg druk te zetten op de Halsterense vormgever Thom Luyks en zelf steeds de vrije zijkanten op te zoeken. Bovendien legde bij de thuisclub het jonge talent Merlijn Roels veel risico in zijn acties, met vaak balverlies als gevolg.
Na een vloeiende combinatie over de linkerkant tikte Martijn Visser van dichtbij de 0-1 binnen. Doelman Dave Vroon, redder in de nood bij een gevaarlijke vrije trap van de Dinteloorders in de openingsfase, was kansloos. Ook het vlagsignaal vanwege buitenspel werd door arbiter De Graaff weggewuifd. Misschien ging het allemaal wel te gemakkelijk, keek Prinsenland-coach Storelli terug. ,,De concentratie verdween, met twee goals kort achter elkaar als gevolg. Daar verliezen we de wedstrijd. Niet in de laatste minuut.’’
Lachende derde
Eerst was het Van Kaam die Roels in de voeten aanspeelde. Met een verdekt schot zorgde de reserve van het zondagteam voor de 1-1, zijn derde treffer in evenzoveel wedstrijden. Nog in dezelfde minuut zag stukadoor Arien Pietersma de door hem gesponsorde wedstrijdbal in dezelfde hoek verdwijnen, ditmaal met Luuk Vriens als schutter: 2-1.
De MOC’17-delegatie langs de lijn sprong als lachende derde een gat in de lucht. Halsteren-aanvoerder Steven van der Spek, wiens schoonvader voorzitter is van de Bergse club, stond er niet bij stil. ,,We wilden graag zelf winnen en lieten in dat laatste kwartier voor rust zien dat we wel degelijk goed voetbal kunnen spelen.’’
Triest
Het werd nog mooier toen de bij MOC opgeleide Sven Oerlemans kort na de hervatting laconiek terug verdedigen van Dorus Bakker afstrafte: 3-1. Storelli antwoordde met het inbrengen van de fysiek sterke routinier Davy van Merriënboer. ,,We hadden op links extra kracht nodig en iemand met een goede voorzet.’’
Twintig minuten voor het einde keerde de spanning terug, na een vrije trap die Van Merriënboer precies op het bolletje van de bij de tweede paal vrijstaande aanvoerder Dennis de Geus legde: 3-2. Bij de volgende aanval schoof Dorus Bakker van buiten het zestienmetergebied de houdbare 3-3 binnen. Steven van der Spek zag zijn team wankelen. ,,We hinkten op twee gedachten. We twijfelden tussen het punt koesteren of gaan voor de drie punten. Gelukkig hebben we veel goede koppers.’’
In de laatste seconden gebeurde het wonder: Luyks demonstreerde bij een spelhervatting zijn traptechniek en Van Zon knikte raak: 4-3. Storelli noemde de ontknoping triest. ,,Dit verdienden mijn jongens niet. Zij voetbalden, Halsteren bleef de hele wedstrijd met tien man achter de bal en dat voor een ploeg die vrijuit kon spelen. We hebben het niet meer in eigen hand.’’