Bron: www.knvb.nl
In de B-categorie is gemengd voetbal voor senioren al enkele seizoenen toegestaan. Sinds het seizoen 2021/2022 is gemengd seniorenvoetbal ook in de A-categorie mogelijk. Voor Pascalle Pomper, Vivian Voogel en Melissa Nijdam bleek het gemengd voetbal een schot in de roos, wegens verschillende redenen. Pomper wenste voetbal op relatief hoog amateurniveau te kunnen combineren met haar werk, Voogel wilde met haar mannelijke én vrouwelijke vrienden samenspelen en Nijdam kon zich aansluiten bij het zaalteam van haar vriend. Alle drie spelen ze nu met veel plezier gemengd voetbal en voelen ze zich op hun plek.
Pascalle Pomper begon al jong met voetballen bij HHCombi, een omnisportvereniging in Drenthe. Ze speelde samen met jongens en bleek talent te hebben: Pomper kwam uit voor het Jeugdplan Nederland en werd op haar veertiende gescout door het Duitse SV Meppen. Via de O15 en de O17 behaalde ze uiteindelijk het eerste elftal. “Ik heb bij SV Meppen een mooie tijd gehad”, laat de inmiddels twintigjarige middenvelder annex vleugelaanvaller weten. “We trainden acht keer per week en ik heb heel veel stappen gezet. Het was echt goed voor mijn ontwikkeling als voetbalster, er werd anders en vooral veel meer fysiek getraind dan in Nederland.”
Perfecte uitkomst
In het seizoen 2020/2021 maakte Pomper de overstap naar de beloften van PEC Zwolle. In eerste instantie trok ze naar Zwolle omdat ze behoefte had aan iets nieuws en om weer in beeld te komen bij Oranje O19, maar het voetballen op hoog niveau bleek lastig te combineren met haar wens om in de zorg te werken. Ze wilde stoppen met voetbal, tot ze hoorde dat gemengd voetballen in de A-categorie vanaf het seizoen 2021/2022 was toegestaan. Het bleek de perfecte uitkomst: inmiddels speelt ze, als één van de acht vrouwen die momenteel actief is in de A-categorie op het veld, bij HHCombi in het eerste elftal. Hier voetbalt ze nu samen haar vriend, haar broer én met de andere jongens waarmee ze als jong meisje al speelde, terwijl haar zusje speelster is van HHCombi Vrouwen 1 en weleens invalt bij Heren 2 en Heren 3.
“Het team reageerde enthousiast toen bleek dat ik bij hen kwam voetballen”, vertelt Pomper. “De mannen zijn allemaal wel een of twee koppen groter. Voor mij is het fysiek dus aanpoten, maar technisch ben ik wat beter. Het is een heel andere sfeer dan ik de afgelopen jaren gewend was, maar erg gezellig. Het is echt een team. Hier bij HHCombi houden we van een derde helft.”
Het is een heel andere sfeer dan ik de afgelopen jaren gewend was, maar erg gezellig
Opzwepen
Ook de reacties van tegenstanders zijn over het algemeen positief. “Soms zweept een toeschouwer in het publiek de tegenstander op, bijvoorbeeld als ik iemand passeer. Dan wordt er om gelachen. Iemand deelde mij eens een trap uit, toen trad de scheidsrechter gewoon op zoals het hoort en zoals ook gebeurt wanneer mannen elkaar stevig aanpakken.”
Aan de andere kant van ons land, in Wassenaar, speelt de 23-jarige Vivian Voogel tegenwoordig gemengd voetbal in de B-categorie op het veld. De studente Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek is de links- of rechtshalf in het vijfde elftal van Graaf Willem II VAC, waar ze speelt met vrienden van haar studentenvereniging en dat uitkomt in de zesde klasse. “We hebben eens gebarbecued op de vereniging, toen zeiden ze al dat we altijd welkom zouden zijn als we wilden gaan voetballen”, zegt ze enthousiast. “Er spelen veel jonge mensen en ons vriendenteam is onwijs leuk. Wij hebben vaak meer plezier dan de tegenstander, al moeten we het van de winst niet hebben. Voor ons gevoel hebben we al gewonnen als we scoren.”
Balans tussen fanatisme en plezier
Het voetbalveld is voor Voogel niet helemaal nieuw, want in het verleden speelde ze al eens kort bij SVV Scheveningen. Als herintreedster voetbalt ze nu samen met een aantal mannen die voor het eerst de voetbalschoenen aantrekken. “Sommige meiden zijn ook wel beter dan een paar mannen, maar van frustratie of venijn bij de mannen is geen enkele sprake. Ze gedragen zich net zo serieus naar mij en de andere vrouwen als naar elkaar, ook als er in het veld iets mislukt. Voor mij is de balans tussen fanatiek voetballen en plezier maken nu erg goed.”
Ze voelt zich thuis bij de vereniging en in haar team, mede ook door wat ze om zich heen hoort. “Zeker de wat oudere leden van de voetbalclubs vinden het heel leuk om te zien dat wij als meiden meedoen met de mannen. Ook de tegenstanders nemen ons serieus en doen graag een biertje mee na de wedstrijden. Zij zien ook dat wij er niet met de pet naar gooien, hard ons best doen en duels aangaan. Wel zijn wij de enigen die complimenten krijgen over ons spel, bij de mannen is dat stukken minder. Dat heeft natuurlijk wat seksistisch, maar ik vind de verbazing die men laat blijken bij het geven van die complimenten, wel vermakelijk. De sfeer rondom ons en de wedstrijden is gewoon erg positief.”
Hetzelfde niveau
Voor Voogel is duidelijk dat ze de komende seizoenen in de huidige samenstelling door wil gaan. Ze raadt het andere vrouwen van harte aan. “Als je een beetje op hetzelfde niveau speelt als de mannen in het team, dan zeker. Ik vind het zelfs nog leuker dan met alleen vrouwen, omdat het er op een sportieve manier iets harder aan toegaat. Wel merk je dat wij als vrouwen over het algemeen wat minder hard rennen. Als je erg fanatiek bent en per se wil winnen, dan zou ik wel bij de vrouwen blijven spelen. Natuurlijk was het voor mij wel prettig dat wij met zijn allen, de mannen én de vrouwen, tegelijkertijd zijn begonnen met voetballen in dit team. Het is niet zo dat ik en de andere meiden zijn aangesloten bij een bestaand mannenteam. Dat maakt misschien wel een verschil.”
Ik vind het zelfs nog leuker dan met alleen vrouwen, omdat het er op een sportieve manier iets harder aan toegaat
Op weg van HHCombi naar Graaf Willem II VAC komen we langs de Hilversumse verenigingen SC ’t Gooi en S.V. Radiostad. Bij het tweede elftal op het veld van SC ’t Gooi fungeert Melissa Nijdam zo nu en dan als keepster, verdedigster of middenveldster. Bij S.V. Radiostad 2 in de zaal is ze als keepster een vast onderdeel van het team. Hier speelt ook haar vriend, waardoor ze vorig seizoen al wel eens kwam kijken en ook een keer inviel. “Dit seizoen vroegen ze mij om volledig onderdeel van de ploeg uit te maken. Ze hadden spelers tekort, dus ik heb ze uit de brand geholpen. Zo ben ik erin gerold. Voorheen ging ik kijken, maar of ik nu kijk of meedoe, dat maakt dan ook weer niet zoveel uit. Na afloop doen we gezellig een drankje.”
Enthousiaste reacties
Voor Nijdam is het voetballen tussen de jongens niets bijzonders. Inmiddels is ze 22, maar op 7-jarige leeftijd begon ze al bij SC ’t Gooi en viel ze als speelster van diverse meiden- en vrouwenteams regelmatig in bij een jongensploeg van de vereniging. Bij haar uitstapje naar HSV Wasmeer kwam ze in actie voor zowel Vrouwen 1 als HSV Wasmeer JO19-2 en ook nu, bij S.V. Radiostad 2, sluit het niveau van de mannen weer goed bij haar eigen kwaliteiten aan. Ze haalt veel plezier uit de wedstrijden en is dan ook van plan om volgend jaar gewoon door te gaan in het gemengd seniorenvoetbal. “Ik denk dat het als vrouwelijke speelster goed is voor je ontwikkeling om met en tegen jongens te voetballen, ook al in je jeugd. Daar word je sterker en beter van. Nu reageren tegenstanders in de zaal soms verrast, ze vinden het gek dat er opeens een vrouw tegen hen meedoet. Maar gelukkig krijg je ook vaak genoeg leuke, enthousiaste reacties als blijkt dat je best een balletje kan raken!”