Bron: www.knvb.nl
Even snel als het goede nieuws was gekomen leek het alweer verdrongen door de hectiek van de dag. Coronacrisis, Toeslagenaffaire, Trump, Brexit en de naderende verkiezingen in Nederland eisten direct weer alle aandacht op. Toch bevatte het bericht, dat op 7 januari werd gedeeld, een geluid waarvan je hoopt dat er meer mee wordt gedaan.
Ik heb het idee dat we in zo’n bubbel leven, dat er in de politiek onvoldoende ruimte bestaat om stil te staan bij een slimme exit-strategie.
Bij een proefevenement in Barcelona raakte niemand van de ruim 1.000 deelnemers besmet met het coronavirus. Het concert werd georganiseerd om te testen of samenkomsten zonder verplichte onderlinge afstand, maar met snel- en PCR-tests, tot nieuwe besmettingen zou leiden. Bij de ingang van de zaal moest elke deelnemer een negatieve sneltest kunnen tonen en het dragen van een gecertificeerd stoffen masker was verplicht. Onderling hoefden de bezoekers geen afstand te houden. Er mocht in de concertzaal worden gezongen en gedanst.
Nog voordat het resultaat van dit proefevenement bekend werd gemaakt, presenteerde werkgeversorganisatie VNO-NCW november vorig jaar het plan voor de ‘test samenleving’. Met massaal testen op corona zou de anderhalvemetermaatregel snel overbodig worden. Eerst door de gehele lokale bevolking in regio’s met de meeste besmettingen te laten testen (hiermee zou 85 procent van het virus worden teruggedrongen) om daarna horeca, sportaccommodaties, kantoren en theaters te openen voor bezoekers met een negatief testbewijs. Vervolgens, stelde de werkgeversorganisatie: ‘treedt de laatste fase van het plan in; zijn er voldoende blaastesten beschikbaar, kan alles naar ‘vrijwel normaal’, zonder anderhalvemetermaatregel’.
Het geeft te denken. Zeker nu er in Nederland een begin is gemaakt met het vaccinatieprogramma. Welke extra mogelijkheden levert dat ons op? Sterker nog; is daar in Den Haag wel voldoende oog voor?
Slimme exit-strategie
Los van de vraag of je in Nederland niet een voorbeeld moet nemen aan Israël, waar dag en nacht geprikt wordt, alsof ze in een oorlogssituatie zitten, is het van groot belang met elkaar te verkennen wat de mogelijkheden zijn voor een meer ontspannen samenleving. Natuurlijk snap ik dat de focus moet blijven op het tegengaan van de overbelasting in de zorg. De beelden uit Engeland zijn verontrustend. Het virus komt steeds dichterbij. Maar toch, ik heb het idee dat we daardoor in zo’n bubbel leven, dat er in de politiek onvoldoende ruimte bestaat om stil te staan bij een slimme exit-strategie.
Wat doen we bijvoorbeeld met gevaccineerden en niet-gevaccineerden? Welke versoepelingen kan dat opleveren? En wat zijn de juridische restricties? Is het een kroegbaas straks toegestaan om open te gaan voor ingeënte klanten? Mag je binnenkort met een ‘vaccinatiepasje’ het voetbalveld weer op? Welke risico’s willen we lopen? Of gaan we risicoloos door het leven?
Bewegen is beste medicijn
Testen en vaccins creëren een nieuw perspectief.
Overigens vinden wij dat voetballen (en sporten in het algemeen) sowieso al moet kunnen. Bewegen is het beste medicijn om gezond te blijven en staat bovenaan onze lobbyagenda. Daarnaast biedt de invoering van een (digitaal) coronapaspoort van de overheid nieuwe mogelijkheden.
Niettemin is de status quo van dit moment, dat het amateurvoetbal wacht op het advies van het OMT omtrent de risico’s voor de buitensporten. Ook zien we door de verlengde lockdown de deadlines voor de beoogde start van de voetbalcompetitie snel op ons afkomen. Er gaan al stemmen op, dat we het niet zullen halen. Vooralsnog weiger ik daaraan toe te geven. Testen en vaccins creëren een nieuw perspectief.