S.K.N.W.K. 3 heeft het windje op dit moment in de rug. En dat komt dan prima uit, want gisteren moesten ze in Colijnsplaat aantreden tegen het 3e elftal van de v.v. Colijnsplaatse Boys. Traditiegetrouw altijd een zeer lastige opponent voor de blauw/zwarten. Maar met windje mee, kwam S.K.N.W.K. 3 ook dit weekend over de brug. Gelukkig waren ook nu nog een aantal spelers van JO19-1 (Kamiel, Ruben en Damian) bereid om na hun eigen wedstrijd (7-1 winst op H.S.C. ’28 JO19-1G) aan te sluiten bij het 3e elftal. En dat zou nodig zijn, bleek al snel….. Overigens aan zelfkennis geen gebrek. Eén van de spelers die het aan het eind van de 2e helft nog spannend maakte met bijvoorbeeld en aardig terugspeelballetje gaf zelf aan dat het soms beter is met 10 man te spelen dan dat hij meespeelt. Zeker een opmerking die voor menigeen binnen ons team geldt 🙂
Onze eigen ‘Brace’ (en dan bedoelen zeker niet zijn zangkunsten) moest al na 3 minuten naar de kant. Hij had namelijk last van zijn enkel. Een blessure die hij vorige week overigens al opliep. En dat is zeker nog wel het melden waard. Hij speelt namelijk al veel langer met zo’n ding om zijn enkel, vanwege een enkelblessure. Echter vanwege de coronaperikelen de afgelopen maanden was hij even vergeten aan welke voet deze moest. Vorige week gegokt en verloren, want toen had ‘ie’ die brace aan zijn verkeerde voet gedaan 🙂 Vandaar dat hij dus weer last kreeg van die blessure en dus gisteren slechts 180 seconden in aktie kwam. Eén voordeel, hij hoefde nu echt niet te douchen en heeft ook die bui regen gemist gisteren middag toen hij droog (en warm) in de dug-out zat.
Gelukkig was ‘EP’ weer wel van de partij. Helaas ook voor hem slechts een kwart wedstrijd. Zijn knie ging dubbel en kwam geblesseerd naar de kant. Gelukkig hebben we zelf een fysio in het team. Hij vertelde EP dat het juist de bedoeling is van een knie dat die moet kunnen buigen. Echter dan wel van voor naar achteren en bij EP was het meer van links naar rechts. Dat is er blijkbaar iets minder goed voor en dus voor hem ook een vroegtijdige aftocht.
Onze spreekstalmeester MN zat de eerste helft ook keurig waar hij hoort, op het ‘bankie’ (hij was wat later, omdat hij had gewacht op de spelers van JO19-1). Zo kon hij o.a. gelijk wat foto’s maken, twitteren en zijn beste eigenschap ‘slap ouwehoeren’ (QH vroeg trouwens nog wel aan hem of hij zijn goede grappen deze keer thuis had gelaten 😉 ). En zodoende hoefden we ook niet bang te zijn dat hij net als de laatste wedstrijd op ‘Colijn’ alle vrije trappen zou opeisen. Hij zat toen zo in ‘een flow’ dat hij zelfs een vrije trap buitenkantje links probeerde te trappen. Naar horen zeggen, zijn ze deze bal nog steeds aan het zoeken.
Na zijn prima optreden vorige week van Eddy The Eagle mocht het groene monster opnieuw plaats nemen onder de lat. Hij wist gelukkig de nul te houden in de 1e helft, zodat de tegentreffers in de 2e helft ons geen schade aan zouden doen toen onze vaste doelman, Erwin v/d Wekken (het groene monster werd vervangen door het rooie gevaar) (overigens keepte hij nog steeds met lichte hamstringklachten), met een gerust hart een paar balletjes kon laten lopen 😉
De wedstrijd zelf is samen te vatten twee helften (en dan bedoel ik niet de 1e en 2e helft). Het was Jantje lacht, Jantje huilt. Ook qua weer. Begonnen we met een stralend zonnetje. Vlak voor de rust kwam het met bakken uit de lucht en nadat het tijdens de rust eventjes droog was (lekker voor de wisselspelers die warm gingen lopen) in de 2e helft gingen de sluizen echt open en kregen we behoorlijk wat water op ons hoofd.
Voor de rust kwamen we keurig op een 0-1 voorsprong. Het was de oudste van De Bouwmannen, Kristian, die de trekker overhaalde en zorgde voor deze treffer. Hierna was het vooral tegenhouden, want ‘Colijn’ ging op zoek naar de gelijkmaker. Met wat kunst en vliegwerk hielden we het doel leeg. Zelf kregen we nog wat kansjes van afstand, maar we kunnen we concluderen dat deze schoten konden worden afgedaan met losse flodders. Ruststand was zodoende 0-1.
Dan konden we in de rust zoals we tegenwoordig wel vaker hebben gedaan wat orde op zaken stellen. Hier en daar wat wisselen. En dat wierp zeker zijn vruchten af. Na een goede interceptie van laatste man (na lang smeken, mocht hij de 2e helft toch invallen) Neele kapte hij een aantal spelers uit en gaf een prima pass op Dirk-Jan. Deze ging goed door en kapte zijn directe tegenstander uit en scoorde hierna onder de doelman (bij Colijn hadden ze blijkbaar hetzelfde probleem als bij ons, want ook bij hen stond er de 2e helft een andere keeper op doel) de 0-2. Met deze treffer kreeg S.K.N.W.K. wat meer lucht (figuurlijk dan wel te verstaan). Dirkje komt met dit doelpunt overigens alleen aan de leiding bij de topscorerslijst van S.K.N.W.K. Zonder het 1e en 2e te kort te doen, lijkt het er wel op dat we bij het 3e alle eer hoog moeten houden bij de club op dit moment bij de seniorenteams 😉
Als dan JO19-1 speler Ruben van Dijke ook de trekker nog een keer overhaalt en zorgt voor de 3-0 is het hek van de dam…. Iedereen wil nu scoren en gaat dus lekker naar voren toe en uit positie lopen. Op naar de ’tien’ zullen zij hebben gedacht. De tegenstander heeft dan al lang gezien dat ‘die gasten’ geen kwaad kunnen doen en blijven heerlijk voorin staan, waardoor we bij balverlies (en dat hadden we gelukkig ook veel te veel) telkens met teveel mensen voor de bal staan en de tegenstander steeds in overtal is tegen onze verdediging. Dit nekt ons dan ook 2x heel snel en dan wordt het toch nog onnodig spannend, 2-3.
Toch krijgen ook wij nog wel wat kansjes om te scoren, maar de koek is op bij S.K.N.W.K. MN moet dan helaas het strijdtoneel vlak voor tijd nog verlaten met hamstring klachten (je zou eerder denken dat hij last zou krijgen van zijn stembanden). Gelukkig hebben we altijd nog onze super-sub Quinten op het bankje zitten die dan de resterende minuten nog vol kan maken. Hij dacht natuurlijk onverrichte zake huiswaarts te keren, maar zo werkt het natuurlijk niet. Je moet wel werken voor je premie en moest hij er ook gewoon aan geloven en nog binnen de lijnen aantreden.
Inmiddels ruim in blessuretijd steekt de scheids 1 vinger in de lucht als vanaf de S.K.N.W.K.-bank wordt geroepen dat het al lang tijd is. Normaliter betekent dit dat er dan nog één minuut te spelen is. Echter nu niet. Hier (b)lijkt het erop dat hij bedoelt dat er nog één treffer moet vallen. En dan het liefst natuurlijk namens Colijnsplaatse Boys. Als zij nog twee corners, twee vrije trappen en een afstandsschot binnen 5 minuten gelukkig toch niet weten te benutten, vindt ook de scheids (die overigens een prima wedstrijd floot hoor, maar hij had blijkbaar vanwege de vele regenval ook in de 2e helft wat last van zijn zicht 😉 ) het wel welletjes en fluit hij af. Met een nat pak, maar opnieuw met drie punten worden de kleedkamers opgezocht.
Hier vraagt één der spelers die een hele wedstrijd heeft meegedaan voor de zekerheid nog eventjes wat de eindstand was 🙂 Gelukkig kunnen we hem mededelen dat we gewonnen hebben. Iedereen gaat dan vol verwachting kijken in de groepsapp en wacht op het verlossende berichtje ‘Gerwi is aan het typen…….’. Helaas moeten we er deze keer bijna een uur op wachten. Dat moet in het vervolg echt wat sneller hoor 😉
Met deze uitslag gaan we dus maar door met onze ongeslagen reeks. Met 10 uit 4 nog steeds op kop en we blijven ongeslagen. En met hulp van K.N.V.B. zelfs twee weken, want a.s. zaterdag zijn we vrij. Misschien is het toch verstandig om een oefenduel te plannen, om in de welbekende flow te blijven. Echter kan ik me voorstellen dat niemand zit te wachten op zo een oefenwedstrijd tegen zo’n geoliede machine.
Maar beter is toch om een weekje rust te houden zodat de blessuregevallen ook wat meer tijd krijgen om te herstellen. Hopelijk is iedereen dan weer van de partij op zaterdag 24 oktober a.s. als Brouwershaven 2 op bezoek komt op ‘Het Springer’. Al is nog maar de vraag met alle berichten van de aankomende maatregen i.v.m. corona wat het vervolg zal zijn van het voetbalseizoen……. Misschien worden de t-shirts (inmiddels zijn er weer nieuwe gedrukt met de huidige stand erop) echt hele unieke exemplaren 🙁 We wachten het maar af.
Wat rest zijn de foto’s. Ook weer genoeg spraakstof in de groepsapp. En als er lelijke smoelen belasting betaald zou moeten worden, zou deze pot na gisteren zeker aardig zijn bijgevuld 🙂
En dan rest voor ons allen ook nog de vraag of Rob en Dirk-Jan nog iets hebben gevonden ?? Zij zaten namelijk tijdens de wedstrijd zo maar ineens met hun knietjes op het gras, maar we weten nog steeds niet waar ze naar op zoek waren…..
