Bron: www.wereldregio.nl
Zelfs op een kletsnatte, koude en kille middag kan het op het tweede veld van SKNWK goed toeven zijn. Met dank aan een wervelend optreden van Brouwershaven-speler Martijn Dalebout.
Voor iemand die op een zeer regenachtige en winderige speeldag – het was maar goed dat er geen toeschouwers mochten komen want het was bepaald geen ‘publieksvriendelijk’ weer – de pannen van het dak speelde, was Dalebout behoorlijk bescheiden. Misschien wel te bescheiden. Zeker voor iemand die bijkans in zijn eentje thuisploeg SKNWK horendol draaide. Aan het einde van de wedstrijd stonden er vier treffers, waarvan twee juweeltjes, achter zijn naam. Hij bevestigde dat het ‘zijn middag’ was geweest, maar de wedstrijd tegen SKNWK stond ‘slechts’ in het teken van drie punten. Dalebout legt uit waarom. ,,We gingen hier fanatiek heen omdat we de eerste drie wedstrijden verloren hadden. Dat is helemaal kut natuurlijk. Mag ik dat zeggen? Dan ga je naar een wedstrijd tegen een concurrent waar je toch punten van moet pakken. En dan is het lekker dat je drie punten pakt. Die vier goals zijn meegenomen, maar de winst staat bovenaan.”
Alvorens de loftrompet over Dalebout en Brouwershaven te steken, zat er bij SKNWK duidelijk minder muziek in. Alsof de vele regen het Nieuwerkerkse instrumentarium volledig deed verstommen, met de ‘stille’ dirigent Ad Palings – de trainer was geschorst naar aanleiding van een rode kaart tegen Rillandia – ergens in een hoek van het veld, verscholen achter een blauwe regenjas en capuchon. Hij zag dat zijn team duidelijk de tweede viool speelde. Zijn vervanger van deze middag, Peter van der Cingel, kon ook al geen ander geluid laten horen. ,,Een totale offday. Er was niemand met een voldoende.” En met een tegenstander uit de omgeving, dat tot zaterdag alles had verloren, zou je van de ander wat meer beleving en passie kunnen verwachten. Van der Cingel zag het niet. ,,De intentie was er soms wel, maar het was te slap. Brouwershaven zat er van de eerste tot de laatste minuut boven.” Hierna volgden nog meer complimenten voor de ploeg van trainer Danny Sandhövel. ,,Er lopen goede voetballers in en dat ploegje is echt gegroeid. Wij zijn”, zei Van der Cingel het wat voorzichtig, ,,wat minder geworden heb ik het idee.”
Dat Brouwershaven er wel vol voor ging, zei Dalebout na afloop al. Het was ook in het veld duidelijk te zien. En niet in de laatste plaats door de man of the match – moet zijn naam nog genoemd worden? – zelf. Niet alleen doelpuntenmaker, maar ook assists geven waar dan even niet werd gescoord. En ook voorop in de strijd. Bij een 0-5-stand en tevens de einduitslag kwam de twintigjarige Dalebout zeven minuten voor het laatste fluitsignaal ver over de middenlijn nog ‘even’ meeverdedigen om daarna de bal ‘gewoon’ te heroveren. Het feit dat zijn shirt van alle Brouwershaven-spelers het meest besmeurd was, zei alles over zijn instelling. En weer die bescheidenheid: ,,Dat is werken hé. Ik draag de aanvoerdersband met trots voor Brouw. Die moet je verdienen. Je moet gewoon blijven werken”.
Hoe de wedstrijd verliep? Eentonig, nat, maar o zo hartverwarmend. Met een omhaal opende Dalebout de score. Pas in de 39e minuut deed Dominique Prins namens SKNWK van zich spreken met een schot over het doel. Met twee schuivers in de 55e en 60e minuut van Dalebout was het verzet van SKNWK helemaal gebroken als daar zaterdag al ooit sprake van was geweest. Toen moest de mooiste goal van Dalebout nog komen. De diepte ingestuurd kwam hij de uitgekomen SKNWK-doelman Daan van der Cingel tegen. Met een gevoelig wippertje langs Van der Cingel rolde de bal tergend langzaam, maar ‘snel’ genoeg, precies over ongeveer vijftien meter in de rechterhoek van het doel, een toegesnelde verdediger eveneens kansloos latend. Wat een heerlijk doelpunt was dat. Dalebout genoot er na afloop nog van. ,,Die was lekker.”
