Beste Derde Wissel, laat ik ten eerste heel duidelijk zijn: wij vinden het fijn dat jij erbij bent.

Het is voor ons belangrijk om te weten dat we terug kunnen vallen op iemand die straks geheel belangeloos gaat plaatsnemen op een wisselbankje terwijl hij van tevoren niet eens zeker weet of hij, afgezien van het retourtje bank-kleedkamer voor een warm bakkie thee, nog van dat bankje af gaat komen als –ie er eenmaal op heeft plaatsgenomen aan de start van de wedstrijd. En of dat bankje er überhaupt wel is. En als dat dan zo is, of dat bankje wel een dak boven zich heeft of dat -ie in het ergste geval 90 minuten lang als een natte tosti moet gaan zitten koukleumen op een schraal gymbankje in weersomstandigheden die slechter zijn dan de tegenstander van vandaag. Daarom nogmaals: wij zijn blij dat je erbij bent.

Een Derde Wissel is erbij en toch ook niet. Hij beleeft de wedstrijddag anders. Jij kruipt op een voetbaldag niet grijnzend uit je bed en juicht dan niet stilletjes, staand voor het slaapkamerraam, omdat de druppels op je prachtig gemaaide gazon glinsterden in de ochtendzon. Jij poetst je voetbalschoenen niet en kijkt niet even snel voor vertrek of je ze wel hebt ingepakt. Jij grist geen banaan mee, geen peperkoek of tape. De Derde Wissel ritst z’n voetbaltas dicht en vertrekt zonder te controleren of er wel een handdoek in zit. Of een schone boxer. Omdat -ie weet dat die er toch nog wel in zitten van vorige week. En de week ervoor. En misschien zelfs de week daarvoor. De Derde Wissel hoopt slechts. Dat -ie even mag.

Maar hopen moet jij niet doen. Behalve de molshopen op veld 6 en de stronthoop die straks schaamteloos stiekem door een teamgenoot in de kleedkamer-wc gedropt wordt als iedereen nog moet omkleden, is er maar weinig hoop voor jou. Oké, je mag hopen dat de warming-upballen zacht zijn, zodat jij ze effe op kunt pompen. Of dat je keeper warmgedraaid wil worden voor –ie z’n kooi in moet voor het echie, dus wat serieuze ballen wil vangen voor de wedstrijd begint. Ik raad je aan om juist dán alles te geven. Om de ballen in de haak te rammen alsof ’t niks is. Je keeper alle hoeken van het doel te laten zien. Hem moe te maken tot –ie niks meer kan. Waarschijnlijk is dat al zo na drie ballen, daarom raad ik aan om tussendoor ook een aantal ballen over het vangnet te rammen. De parkeerplaats op. De sloot of wei in. Zodat jij toch even kunt een sprintje kunt trekken, kunt klimmen over het hek, kunt duiken in de sloot.

Weet je wat? Ram ‘m nog wat verder, die bal. Haal een blad bier in de kantine en kom terug met de bal dribbelend aan je voet en een blad bier op je rechter palm, werkend aan je balans. Zo kun je aankomen op ’t veld. En zo mag je thuiskomen. Met een aan het hek opengehaalde hand, stinkend naar bier, bitterballen en een sloot vol slijk. Niet alsof je net naar de supermarkt bent geweest. Kom op, man! Jij bent Derde Wissel! Al voel je je drie weken lang als een teruggebrachte kamerlamp die niemand ziet staan in de koopjeshoek van de IKEA; jij moet er staan als het nodig is! De volle pot gefocust zijn!

Jij doet dat gewoon. Jij bent er. Voor de ploeg. De opgepompte ballen. Het warm schieten van de keeper. Het theetje in de rust. Het vullen van de waterzak. Jij snapt dat voetbal niet draait om het voetballen, maar om samenzijn. Met ons. Jij bent onze trainer, verzorger, bierhaler en mascotte. Jij bent de supporter die ons door ellende trekt. Blijf dus, voor altijd.

Maak het jezelf gemakkelijk. Ontbijt of lunch op je bank. Neem croissants mee, kaasjes, worstjes en champagne. Dit is ook jouw dag. Maar let op: ooit moet je erin. En dan moet je er staan! Maar nu nog niet.