Eterdiscipline (column van Dion van Meel)

Bron: www.dekelderklasse.nl

Eterdiscipline

Ik word met de dag papperiger. Ik voel het. Ik zie het. Ik weet het. Niet dat ik daar trots op ben. Integendeel, scrollend door de filterwerelden van social media lijkt het bij iedere foto alsof iedereen gezond leeft, behalve ik. Alsof ik de enige ben in de hele wereld die de in het coronaleven geroepen hashtag #blijfthuis zó serieus neemt dat -ie straks niet meer door zijn deuropening past omdat -ie alles opvreet wat binnen een straal van 10 meter ligt opgeborgen in lades en kasten.

Als we van Mark Rutte nog langer thuis moeten blijven, zal het niet lang meer duren tot we op weg naar de supermarkt, met onze tassen naar buiten zullen stappen en nog geen meter verder achteraan de supermarktrij aan zullen moeten sluiten, omdat iedereen vijf centimeter dichter naar elkaar toe is groeit.

Het voelt soms eenzaam. Maar ik weet zeker dat ik niet alleen ben. Dat heel Nederland momenteel thuis zit te schransen. Alsof we zijn binnengelopen bij een all-you-can-eatrestaurant waar de deur achter ons in het slot is gevallen. Miljoenen mensen liggen momenteel net als ik languit op hun sofa de verwende Westerling uit te hangen. Als we van Mark Rutte nog langer thuis moeten blijven, zal het niet lang meer duren tot we op weg naar de supermarkt, met onze tassen naar buiten zullen stappen en nog geen meter verder achteraan de supermarktrij aan zullen moeten sluiten, omdat iedereen vijf centimeter dichter naar elkaar toe is groeit. Met iedere kilo erbij wordt de anderhalve meter langzaam uitgerekt. We zullen al dichtgroeiend dichter tot elkaar komen door dichter naar elkaar te groeien; mooi toch? Een rij vol dikke maten, dat schept een maagband.

Of ik dan niet sport? Met moeite. Om de paar dagen, als de spierpijn en blaren van de vorige keer zijn weggetrokken, til ik mezelf van de bank, trek ik mijn hardloopschoenen of wielerpakkie aan en stap ik vol goede moed naar buiten, op zoek naar een beetje coronaquarantainecompensatie. Maar eenmaal weer thuis , doet Cola open en zitten Ritter Sport en Tony Chocolony gezamenlijk op de bank te wachten tot ik hun kleren weer van het lijf trek.

Je hebt gelijk: ik heb te weinig discipline. Daarom ben ik enorm jaloers op die ijzeren wil van topsporters. Jongemannen en dames in de kracht van hun leven, die zich niet uit het veld laten slaan door de verplichting om thuis te zitten. Waar ik letterlijk alles uit de kast haal om op te vreten, halen zij alles uit de kast om sterk te blijven of zelfs sterker te worden dan ooit. Zij zien thuis in alles een challenge om sterker te worden. Een kind om mee te bankdrukken, een wc-rol om mee te tafeltennissen, een urn van een overleden opa om op te balanceren; ze sparen niks, zweten zich suf in hun eigen verwarmde blokhut, vallen af en presteren op de toppen van hun sport. En ondertussen word ik almaar dikker.

Wat rest is eterdiscipline: de discipline om consequent en ongestoord iedere dag een chipszak leeg te bunkeren en het sisgeluid te horen van een biertje dat geopend wordt. 

Ik hoor het je zeggen: “Kom op, man. Jij hebt die discipline ook! Doe gewoon je best!” Maar deze man heeft normaliter twee drijfveren om op gewicht te blijven: een keepershirt dat al wat aan de strakke kant is dus echt geen extra vetrolletje erbij kan hebben, en een zomervakantie aan het strand waar ik me nog een beetje fatsoenlijk wil vertonen in het vooruitzicht. Beide zijn dit jaar weg. Wat rest is eterdiscipline: de discipline om consequent en ongestoord iedere dag een chipszak leeg te bunkeren en het sisgeluid te horen van een biertje dat geopend wordt.

Het resultaat: ik word dikker en krijg langer haar. Ik denk eraan m’n haren niet meer te wassen, voor het ultieme coronaquarantaine-effect. Het zal echt niet lang meer duren voor de apps FatFacebook en Instagrammetjeteveel worden gelanceerd en mijn vriendin me oppakt en voor het raam zet om kinderen te verblijven tijdens hun Berenjacht.

Tot die tijd zal ik hopen. Op de dag dat Mark Rutte schreeuwt dat iedereen moet hamsteren. Binnen no-time zal alles op zijn en kunnen we niet anders meer dan ons inhouden. Eet ik tot die tijd vanavond ook weer gewoon een zak chips leeg terwijl ik alle afleveringen van Nederland in Beweging terugkijk? Het is vet erg, maar dat zit er dik in.

#eterdiscipline