Na de prima start vorige week in de thuiswedstrijd tegen W.I.K. ’57 2 moesten de blauw/zwarten van het 3e gisteren aantreden in Poortvliet tegen S.P.S. 3. Een lastige opgave voor S.K.N.W.K. 3, want in de thuiswedstrijd waren de gasten overduidelijk te sterk voor hen. Nadat eerst nog een MAUPERT Alert was verspreid (we zullen de schuttingtaal die hierover is verspreid maar niet plaatsen 😉 ) togen we met dus één man(netje) minder richting Poortvliet. Bij het aanschouwen van een auto voor ons bleek dat ‘de zee ruft’, maar gelukkig hoefden we niet naar de kust toe, dus die stank bleef ons bespaard.
Aangekomen op Sportpark D’n Aekerboom te Poortvliet was het inmiddels rond het klokje van 2 uur. De fanatiekelingen gingen toch maar vast omkleden, voor de andere was er eerst nog een bakje koffie. Op het veld aangekomen bleek dat de kalk op Tholen blijkbaar ‘op de bon’ was, want er was weinig lijn te ontdekken (overigens ook niet in het spel 😉 op het veld (letterlijk en figuurlijk)).
Omstreeks half 3 dan toch de aftrap. Voor Nick bleek de wedstrijd maar zo’n tien minuten te duren. Hij werd na een hamstringblessure vervangen door Sytze, die zich iets meer had voorgesteld van zijn wisselbeurt. Rob v/d Sleen wilde overduidelijk de ‘Aap van de Week’. Deze kreeg hij na een werkelijk schitterende ‘no-look’ terugspeelbal. Bij de gasten uit Poortvliet was vooral de spits overduidelijk aanwezig. Hij vroeg aan onze laatste man of hij het thuis niet zo naar zijn zin had, maar volgens ons was dit meer zijn eigen probleem getuige zijn gedrag deze middag 🙂 Overigens was dit ook wel gelijk een handenbindertje, want hij was erg balvast. Daarom probeerde Rob hem richting de dug-out te werken, maar ook hiervoor was blijkbaar meer nodig dan wat noppen op zijn dijbeen. Inmiddels had ons eigen Dirkje al een kansje om zeep geholpen. Aan de andere kant ook voor de gasten een prima mogelijkheid, maar gelukkig ging de bal voor S.K.N.W.K. langs de goede kant van de paal. Ruststand 0-0. Overigens waande we ons zelf soms in een dierentuin. Een van de spelers van thuisploeg werd namelijk constant Zeehondje genoemd…….. (sommigen dachten zelfs dat onze eigen CvV mee was gekomen naar Tholen 😉 )
Met wat verse krachten (zelfs Quinten durfde het aan een helftje te spelen) gingen we vol goede moed op zoek naar (doel)punten. Een corner voor de thuisploeg leek een prooi te worden voor onze doelman, maar niets was minder waar. Hij ging onder de bal door en zodoende kon de bal bij de 2e paal worden binnengekopt, 1-0. Niet getreurd, want we waren zeker niet minder. Toch kregen de Nieuwerkerkers opnieuw een tegenslag te verwerken. Bij een afgeslagen bal riep één der S.P.S.-ers overduidelijk ‘LAAT MAAR’, iets wat dus niet mag. Hij kon de bal daarna tegen de touwen werken en zorgde voor een marge van twee. S.K.N.W.K. reclameerde nog bij de leidsman, maar omdat hij het ‘amper’ had gehoord, zoals hij zelf zei, keurde hij de treffer toch goed.
Nu was het S.K.N.W.K. dat duidelijk het heft in handen nam. Een afgeslagen corner van Dirk-Jan kwam via Pierre Ruyssenaars voor de voeten van Martijn Neele. Deze schoot hard op doel en via een been van een der spelers van de thuisploeg caramboleerde de bal binnen, 2-1. En nog was de koek blijkbaar niet op. Via Jeffrey Hart kwam de bal opnieuw voor de voeten van Martijn. Zijn harde afstandsschot kon door de keeper niet goed worden verwerkt. Robbert v/d Zande was zeer attent en zorgde voor de zeer terechte gelijkmaker, 2-2.
In de slotfase gleed de spits van S.P.S. uit. Echter de scheids zag hier een overtreding in en gaf ze een vrije trap. Gelukkig strandde deze via de muur in de handen van Erwin. Ook S.K.N.W.K. kreeg nog wat mogelijkheden, maar was niet niet scherp genoeg. Uiteindelijk leek het duel dus te eindigen in 2-2. Echter nu een afstandsschot van van een S.P.S.-er. Deze werd door onze keeper omhoog getikt, corner………. Althans de vond de scheidsrechter (en bijna iedereen in en om het veld). Hij floot dus voor de hoekschop……, maar de bal ging niet over, maar in het doel. Blijdschap bij de thuisploeg. Echter iedereen bij S.K.N.W.K. attendeerde de scheids erop dat hij toch echt had gefloten voordat de bal in het doel ging en dit dus geen geldige treffer was. En dus telde de treffer niet (misschien ook omdat een S.K.N.W.K.-er de leidsman duidelijk maakte dat ze dan gelijk de douche zouden hebben opgezocht). En nu was iedereen bij de thuisploeg natuurlijk radeloos….., maar ook zij hadden het fluitsignaal gehoord en konden er uiteindelijk ook wel om lachen.
Met nog enkele minuten te spelen, vond de referee het prima zo. Een terechte uitslag na een vermakelijke pot voetbal in de kelderklasse. Aangekomen bij de kleedkamer wilden onze keeper en de befaamde spits van S.P.S. blijkbaar nog van shirtje ruilen, maar op aanraden van de overige spelers werd toch maar besloten dit niet te doen 😉
Rob kreeg zijn Aap van de Week. Dit werd gevierd onder het genot van een sapje.
En Quinten was zo blij met zijn rentree dat hij dit thuis wilde gaan vertellen en dus per abuis zijn schoenen (die hij blijkbaar verkeerd om had gedragen, anders had hij de grootste kans van de wedstrijd wel geraakt en misschien zelfs wel benut) vergat. Suggesties om de schoenen volgende week op te halen als we toch weer die kant op moeten (spelen dan uit bij SC Stavenisse 2) werden in de wind geslagen.
