Vosmeer: De teloorgang van een voetbalclub

Bron: www.pzc.nl

OUD-VOSSEMEER – Het besluit komt niet als een donderslag bij heldere hemel. Na jaren van tobben gaat Vosmeer in het nieuwe seizoen verder in de reservecompetitie. Toch komt de klap hard aan bij zowel het bestuur, de trouwe vrijwilligers als de laatste supporters. En natuurlijk bij de spelers zelf. Zoals bij Robin Capelle, telg uit een echt voetbalgeslacht en al tien jaar actief in de hoofdmacht. ,,Zonde dat het zo moet gaan.’’

Pas zag hij op een verjaardag zijn opa Jan Verreijen, het icoon van de gouden generatie van Vosmeer en nog altijd geregeld bezoeker van de thuiswedstrijden. Natuurlijk kwam het besluit om te stoppen als standaardteam ter sprake. ,,Je kon zien dat het hem pijn deed.’’

Het waren andere tijden. Vosmeer speelde als zondagclub in de top van de derde klasse. Liefhebbers van het hele eiland kwamen naar sportpark de Vossenberg. Halsteren was een tegenstander met ambitie. Zwart van het volk zag het in die dagen. Dré Aarnoudse (69) maakte deel uit van de succesploeg en is nog altijd nauw met de club verbonden, als bestuurslid en vrijwilliger. Het onderhoud van de velden is zijn ding. ,,Elke zaterdag om acht uur lijnen trekken op het veld.’’

Spelvreugde

Aarnoudse bewaart goede herinneringen aan zijn actieve periode. Vosmeer stak er met kop en schouders bovenuit in de streek. De oranjehemden hadden een abonnement op de Eendrachtcup, het jaarlijkse toernooi van de eilandelijke voetbalclubs. Hij heeft de overstap naar het reservevoetbal zien aankomen. ,,Al een jaar of wat wordt er bijna geen potje meer gewonnen. De spelvreugde bij de jongens is weg.’’

De keuze voor het zaterdagvoetbal is volgens Aarnoudse het begin van het einde geweest. ,,Toen is de neergang begonnen.’’ Eerst was er nog een zaterdag- en een zondagtak binnen de club. Met op zaterdag een door Hicham Benhammou (onder meer ex-trainer van Groene Ster Vlissingen) verzameld team voetballers met een migrantenachtergrond. ,,Twee dagen de kantine openhouden en bijna geen klandizie, dat werkte ook niet.’’

Later besloot Vosmeer definitief te kiezen voor de zaterdag, vooral om als vereniging aantrekkelijk te worden voor jonge spelers met een gereformeerde achtergrond. Robin Capelle begreep de gedachte van de club. ,,Doordeweeks trapte meer dan een elftal van die jongens op het sportpark tegen een balletje. Als vereniging is op dat groepje gegokt. Maar ze zijn nooit lid geworden.’’

De laatste jaren werd het steeds moeilijker om twee seniorenelftallen op de been te houden. Noodgedwongen stroomde een jeugdselectie vervroegd door naar de senioren. Het bleek een lapmiddel. Een flink aantal van die spelers stopte. Ze voelden zich niet thuis tussen de grote jongens. Gert Heijboer, sinds een jaar voorzitter van de club, wil met de huidige onder 17 niet in dezelfde valkuil trappen. ,,Dan blijf je aanmodderen.’’

Vanwege spelersgebrek werd het tweede team tijdens de winterstop uit de competitie teruggetrokken. Het bestuur en de overgebleven spelers zaten meerdere malen met elkaar om tafel om de sportieve toekomst te bespreken. Noad’67 opende de deur voor samenwerking. De Vosmeer-spelers waren welkom op Flupland, liet voorzitter Jaap van Oudenaarde weten. Van die gelegenheid is tot dusver geen gebruik gemaakt.

Joshua van Willigen kiest voor Steenbergen, Remi Capelle gaat voor zijn kans bij Tholense Boys, Thijs van Zanten en ook Robin Capelle hebben overschrijving naar Smerdiek gevraagd. Vijf spelers twijfelen nog over hun toekomst.

De 26-jarige Capelle noemt Smerdiek een logische keuze. ,,Ik ben te fanatiek voor een reserveklasse.’’ Hij was al enkele seizoenen in beeld bij de club uit Sint Maartensdijk. Zijn vriendin komt er vandaan. Ze is een zus van Sander Vroegop, één van de sterkhouders bij Smerdiek. Opa Jan Verreijen was bovendien ooit trainer op Haestinge. ,,De lijnen zijn kort.’’ Tot dusver hield hij de boot af. ,,Overstappen naar een club op hetzelfde niveau heeft geen zin. Nu ligt het anders.’’

Hij houdt zijn hart vast voor de jonge spelers die Vosmeer trouw blijven. ,,In dat reservevoetbal kom je vaak veteranen tegen, die het ook niet meer bij kunnen benen en naar andere middelen grijpen. De kans op blessures is groot.’’

Dré Aarnoudse plaatst de teloorgang van de club in een breder perspectief. ,,De muziekvereniging bloeide hier vroeger, met een grote drumband en majorettes. Daar is de helft niet meer van over. Met de judo en de tennis ging het precies hetzelfde. Het is ook een dikke vinger naar de gemeente en de sterfconstructie voor de kleine kernen.’’ Pas is er een nieuw woningbouwplan voor het dorp Oud-Vossemeer gelanceerd. Dat biedt volgens Aarnoudse hoop. ,,Je hebt jonge gezinnen nodig.’’

Voorzitter Heijboer wil niet somberen. De jeugdafdeling van de club is nog altijd goed bezet. De onder 17 wordt langzaam klaargestoomd voor het grote werk. Heijboer sluit een terugkeer naar het standaardvoetbal op termijn niet uit. ,,Maar nu kiezen we voor de jeugd.’’

Feestje

De spelersgroep bereidt ondertussen een afscheid in stijl voor, met een barbecue en een feestje na de laatste thuiswedstrijd tegen SPS. Ook worden die dag trainer Frans Ceton en trouwe vrijwilligers in het zonnetje gezet. Robin Capelle vindt een dergelijk afscheid gepast. ,,Het is het einde van een periode. Als spelersgroep val je uit elkaar. Dan wil je ook de mensen bedanken die ons tot het laatst hebben gesteund.’’ De club heeft nog drie wedstrijden te gaan.